سپس پنهان ماندن ولادتش را همچون تولد حضرت ابراهيم خليل الرحمن مي داند که نمرود، طاغوت زمان خواست از پيدا شدنش پيشگيري کند و نتوانست و در غاري رشد کرد و عاقبت بتها را شکست و طاغوت را درهم کوبيد. غائب شدند از انظار را بقضاياي حضرت موسي (ع) تشبيه مي کند که غيبت هاي متعدد کوتاه و طويل داشت و بطور کلي از غيبت هر پيغمبري ياد مي کند که شيخ صدوق در کتاب غيبت خودش که به اشاره آن حضرت نوشته است ياد آور شده است.