از منافع غيبت امام (ع) امتحان مردم در ايمان به غيبت است، اساس دين عقيده به غيبت است. در اول سوره البقره مي فرمايد: اين قرآن اسباب هدايت براي پرهيزگاران است آنان که به غيبت ايمان مي آورند. [1] ايمان به غيب يعني ايمان به چيزي که از حس خارج است کساني که به امام زمان (ع) ايمان مي آورند با اينکه او را به چشم نمي بينند بلکه بواسطه آيات و رويات و اخبار بزرگان که بوجود آن بزرگوار خبر داده اند يقين پيدا مي کنند. همانطور که نسبت بمبدء و معاد چنين است لذا خود اين غيبت وسيله اي براي ترقي مومنين است تا بهره مند شوند و ايمان محکم و قوي پيدا نمايند.