اما منافع وجود مبارکش قطع نظر از حضور يا غيبتش را نبايد از نظر دور داشت. اصلا وجود امام (ع) موجب نزول رحمتهاي الهي و واسطه در فيض است. هر خيري به هر کس که مي رسد به برکت و وسطيت آقا است و برکات عمومي نيز بواسطه او است. همانطوري که هر بلائي از هر کس دفع مي شود يا بلاهاي عمومي که مرتفع مي گردد، آن هم به شفاعت و وسطيت



[ صفحه 94]



آن بزرگوار است چه حاضر باشد يا غائب. از حيث روايت، نخستين کسي که اين پرسش را نمود جناب جابر بن عبدالله انصاري بود: