چنانکه شيعيان به آن امام و پيشواي عزيزتر از جان، عشق مي ورزند و صبح و شام به ياد او زندگي مي کنند، آن حضرت نيز در پاسخ اين همه شور و عشق، به ياد پيروان خود بوده و در نامه به شيخ مفيد فرمودند: انا غير مهملين لمراعاتکم، و لا ناسين لذکرکم، و لولا



[ صفحه 48]



ذلک لنزل بکم اللاوا، و اصطلمکم الاعداء [1] .

ما شما را به حال خود رها ننموده ايم و ياد شما (و دعا براي شما) را فراموش نمي کنيم. اگر چنين نبود (و شما را فراموش مي کرديم) گرفتاري هاي فراوان بر شما فرود مي آمد و دشمنان، شما را در کام خود فرو مي بردند. هر کس تاريخ هزار و چند صد ساله شيعه را مطالعه کند، خواهد دانست که عنايات و توجهات آن حضرت بوده که امروز نام علي (ع) و زهرا (س) و فرزندان آنان مي درخشد. زيرا بسياري از ستمگران تاريخ به منظور محو شيعه و آثار اين مذهب با فرزندان علي (ع)، به نبرد بي امان برخاستند و آنان را قتل عام نمودند، و بر صفحات ننگين تاريخ بشريت، افزودند، اما هرگز نتوانستند راه و روش آنان را محو کنند و آن چيز که براي مردان حق مهم است، راه و فکرشان است نه تن و جانشان. همچنين در موارد متعددي، حضرت به صورت مستقيم به ياري پيروان خويش اقدام فرموده اند. در اينجا تنها به ذکر سه نمونه از ميان صدها مورد اشاره مي کنيم: