امام سجاد (ع) در کلامي زيبا، انتظار سازنده و منتظران راستين را معرفي نموده و چنين مي فرمايند.



[ صفحه 34]



بي ترديد مردم زمان غيبت مهدي (عج) که امامت او را باور دارند، و منتظر ظهور اويند از مردمان ديگر زمانها برترند و افضل، چون خداوند متعالي به آنان عقل و درک و قدرت شناختي داده است که غيبت براي آنان همچون حضور است. خداوند آنان را در آن زمان، همپايه مجاهدان همراه پيامبر (ص) قرار داده است و اينانند شيعيان راستين ما و اخلاص گزاران واقعي و دعوت کنندگان به خدا، در نهان و آشکار. امام سجاد (ع) با اين بيان شريف، همه منتظران را به اين حقيقت بزرگ توجه داده اند که در زمان غيبت حضرت حجت (عج) بايد همان گونه باشند که در زمان ظهور آن بزرگوار خواهند بود. يعني همان گونه که در زمان ظهور بايد در کنار او با ظلم و فساد و شرک مبارزه کنيم، در زمان غيبت نيز اين وظيفه و مسووليت از ما سلب نمي شود. از اين ديدگاه صحيح، در زمان غيبت، دوستي و دشمني در راه خدا همچنان تداوم مي يابد و هيچ مسلمان منتظر، حق ندارد به غفلت و سکوت بگرايد و ظالمان و فساد گستران را به حال خود رها کند. اين بيان شريف به ما مي آموزد که تعاليم مترقي اسلام، در هيچ عصري به تعطيلي نمي گرايد و همواره زنده و پويا و حل کننده مشکلات جامعه بشري است.



[ صفحه 36]