همه موجودات براي رسيدن به کمال شايسته خود، در حرکتند و براي دست يابي به آن در تلاشند. دانه گندم که زير خاک آرميده، تلاش مي کند و پس از شکاف پوسته خود، لايه هاي خاک تيره را به کنار زده و به سوي نور حرکت مي کند و با ايجاد ريشه در دل زمين، جايگاه خود را استوار مي نمايد و با رويش خوشه هاي زرين، به کمال خويش مي رسد. هسته خرما رشد مي کند و به درختي پر تمر تبديل مي شود و.... حرکت به سوي کمال مطلوب، در همه موجودات هست. آدمي نيز از اين قانون عمومي، پيروي مي کند و براي رسيدن به جامعه انساني کامل، در تلاش است. اگر جامعه انساني کامل را به يک گلستان گل تشبيه کنيم، هر يک از پيامبران و پيشوايان و دانشمندان الهي ماموراني هستند که هر کدام در حد وظيفه خود شرايط گلستان را آماده تر نموده اند.



[ صفحه 11]



يکي زمينش را هموار ساخته، ديگري آبش را تهيه نموده و سويم به نهال کاري پرداخته، اما همه در انتظار آخرين باغبان هستند، که گلستان پر گل را به بالاترين درجه رشد و زيبايي برساند. آري، در سير زندگاني اجتماعي بشر، روزي خواهد رسي که جنگ و جهل، فقر و فساد، از بين برود و جامعه بشري با رهبري بزرگ مردي الهي، به کمال معنوي و رفاه مادي دست يابد. آينده جهان، آينده اي است روشن و با صلح و صفا، که دانشمنداني چون سقراط و افلاطون در آرزوي آن بودند. همه اديان الهي، ما را به آن زمان نويد داده اند و اسلام به عنوان يک وعده قطعي، براي آن روز، برنامه ريزي نموده است.