از ميان صدها روايت که در کتابهاي متعدد آمده است، تنها دو نمونه يادآور مي شود:

1- پيامبر (ص) فرمودند: قيامت بر پا نمي شود تا آنکه مردي از خاندان من امور اداره دين و سياست را در دست گيرد که اسم او، اسم من است. [1] .

2- سلمان فارسي مي گويد: خدمت رسول گرامي رسيدم. حسين بن علي را روي زانوي خود نشانده بود و چشمها و لبهاي او را مي بوسيد و مي فرمود، تو امام، پسر امام، برادر امامي، تو حجت خدا، پسر حجت خدا، برادر



[ صفحه 22]



حجت خدايي، و تو پدر نه حجت خدايي که نهم آنان، قائم ايشان است. [2] .