خدا را در هر عصر و زمان حجتي بوده است و لازم بود که پس از امام يازدهم هم شخصيتي الهي در ميان مردم وجود داشته باشد. لذا اين منصب به فرزند بزرگوار آن حضرت افاضه گشت. مي دانيم که مصلح حقيقي داراي تمام صفات پسنديده است و هيچ نقصي در او نيست و قطعا فرزند امام بودن هم براي او کمال است پس بايد بلا فصل باشد. يعني اگر قرار بود امام زمان (ع) پس از سپري شدن فرون متمادي مثلا هزار سال متولد شود، اولا در اين مدت زمين خدا از حجت خالي مي ماند. ثانيا نقصي بود بر او، چه قائم اسلام بايد خلاصه و چکيده و وارث انبياي الهي و اهل بيت عصمت و کرامت بوده باشد نه ديگران.