حضرت امام زمان (ع) سحرگاه پانزدهم شعبان 255 هجري قمري از مادر گراميش نرجس تولد يافت



[ صفحه 50]



امام حسن عسکري تولد جانشين خود را به دوستان مخصوص و پيروانش خبر داده است چنانکه اصحاب امام يازدهم سخناني را از ايشان نقل مي کنند که در خور توجه است:

الف - احمد بن اسحق بن سعد گويد: از امام حسن شنيدم که مي فرمود: ستايش خدايي را سزاست که مرا از دنيا نبرد مگر اينکه جانشين پس از خودم را به من نماياند. در خوي و روش و شکل و آفرينش از همه به پيامبر شبيه تر است. [1] .

ب - احمد بن حسن بن اسحق قمي گويد: چون خلف صالح متولد شد از مولايم امام حسن عسکري به جدم احمد بن اسحق نامه اي رسيد که به خط خودش در آن نوشته بود که: براي ما فرزندي متولد شد بيد نزد تو پوشيده بماند و از همه مردم پنهان باشد زيرا ما از آن آگاه نکنيم مگر خويش را به جهت نزديک بودنش و دوست را به جهت دوستيش. دوست داشتيم که به تو اعلام کنيم تا خدا تو را بدان شاد گرداند همچنان که ما را بدان شاد گردانيد و السلام. [2] .

ج - محمد بن علي بن حمزه گويد: از حضرت امام حسن عسکري شنيدم که مي فرمود: ولي خدا و حجت او بر بندگان و خليفه من در شب نيمه شعبان سال 255 هنگام طلوع فجر به دنيا آمد. [3] گروهي از محدثين و مورخين اهل سنت به ولادت مهدي (ع) در کتب خود اعتراف کرده اند که از نظر اختصار به نقل دو عبارت اکتفا مي کنيم:



[ صفحه 51]



الف - حافظ محمد بن يوسف گنجي شافعي در کتاب البيان في اخبار صاحب الزمان در آغاز باب بيست و پنجم صفحه 521 که به ضميمه کتاب کفايه الطالب چاپ شده است [4] مي نويسد: همانا مهدي پسر امام حسن عسکري از زمان غيبتش تا کنون زنده و باقي است و بقاء او به دليل بقاء عيسي و خضر و الياس امتناعي ندارد. ب - خواجه کلان قندوزي حسيني شافعي مي نويسد که: ابي غانم خادم گويد: براي امام حسن فرزندي متولد شد که او را محمد ناميد و روز سوم او را به اصحابش نشان داد و فرمود: اين، پس از من جانشين من و امام شماست و اوست قائمي که همه در انتظار ظهورش گردن کشند.... [5] پژوهشگران براي اطلاح بيشتر به کتب اهل سنت که فهرست آن در بخش آينده نقل خواهد شد مراجعه فرمايند.