محمد بن حنفيه
پس از مرگ يزيد، عبدالله بن زبير قيام کرد. محمد بن حنفيه که از فرزندان با فضيلت حضرت علي عليه السلام بود با وي بيعت نکرد و به زندان افتاد. مقارن همين ايام مختار پسر ابوعبيده ثقفي براي گرفتن انتقام خون امام حسين (ع) بر حکومت شوريد و چون از حضرت سجاد که ولي دوم بود اجازه نداشت [1] و خونخواهي خود را بي اساس احساس مي کرد خويشتن
[ صفحه 44]
را بدروغ نماينده محمد حنفيه معرفي کرد لذا گروهي را به مکه فرستاد تا او را از چنگال عبدالله نجات دادند سپس محمد حنفيه را امام چهارم و قائم موعود ناميد، وي از مختار رنجيد و از او کناره گرفت طولي نکشيد که مختار کشته شد، اما پيروانش که به کيسانيه شهرت داشتند، بر مهدويت محمد بن حنفيه پايدار ماندند حتي پس از مرگ محمد وفات او را باور نکردند و معتقد به غيبت او شدند و منتظر ظهور و قيام او گشتند.
پاورقي
[1] هنگامي که کسب اجازه نمود امام عليه السلام او را شايسته خونخواهي پدر بزرگوارشان نديدند و به وي اين اجازه را ندادند.