با چنين سيرت انقلابي است که ستم و بيداد ريشه کن شود و عدالت رخ نمايد و امنيتي همه جانبه - که لازمه رشد و کمال همه جانبه است - حاکم گردد، چنانکه در خبري از امام صادق (ع) ويژکيهاي دولت آن حضرت چنين آمده است: اذا قام القائم حکم بالعدل و ارتفع في ايامه الجور، و امنت السبل، و اخرجت الارض برکاتها، و رد کل حق الي اهله، و لم يبق آهل دين حتي يظهروا الاسلام، و يعترفوا بالايمان، اما سمعت الله سبحانه يقول: و له اسلم من في السموات و الارض طوعا و کرها و اليه يرجعون. [1] و حکم بين



[ صفحه 21]



الناس بحکم داود، و حکم محمد (ص)، فحينئذ تظهر الارض کنوزها و تبدي برکاتها، و لا يجد الرجل منکم يومئذ موضعا لصدقته و لا لبره، لشمول الغني جميع المومنين. [2] هنگامي که قائم قيام کند، به عدل حکم نمايد و در روزگار او بيداد بتمامه نابود گردد و راهها امن شود و زمين برکات خود را آشکار سازد و هر حقي به صاحبش برگردانده شود و هيچ پيرو ديني نماند مگر آنکه به اسلام درآيد و با ايمان شناخته شود، نشنيده اي که خداي سبحان مي فرمايد: هر که [و هر چه] در آسمانها و زمين است، خواه و ناخواه او را گردن نهاده است، و همه به سوي او باز گردانده مي شوند. و [مهدي] در ميان مردم به روش داوود و محمد (ص) حکم کند. آن هنگام زمين گنجهاي خود ر آشکار سازد و برکاتش را ابراز دارد و همگان چنان بي نياز شوند که چون کسي بخواهد صدقه اي دهد و بخشش نمايد، مستحقي نيابد. بدين ترتيب با ظهور دولت مهدي (ع) و تحولي اساسي، همه آرمانهاي اصلاحي بشر تحقق مي يابد. عدالت بمامه طلوع مي کند، بيداد بکلي غروب مي نمايد، امنيت در همه وجوهش بر سر مردمان سايه



[ صفحه 22]



مي افکند، ديانت حکومت مي يابد، برکات بتمامه آشکار مي گردد و همگان بي نياز مي شوند. در پهنه تاريخ، پيوسته آرمان مصلحان اين بوده است که شر و بدي را پس زنند و خير و نيکي را ميداندار نمايند، مردمان را از بندگي غير خدا خارج سازند و به بندگي خدا سير دهند و روابط اقتصادي و اجتماعي را به ساماني آرماني درآورند و امنيتي همه جانبه براي شکوفا شدن استعدادهاي آدمي فراهم سازند. با بر پايي دولت مهدي (ع) اين آرمانهاي اصلاحي که يادش نيز شور آفرين و تحرک زاست، محقق مي شود. از امير مومنان (ع) در توصيف دولت مهدي (ع) چنين نقل شده است: يذهب الشر و يبقي الخير و يذهب الزنا و يذهب الربا و يقبل الناس علي العبادات و الشرع و الديانه و الصلوه في الجماعات و تطول الاعمار و تودي الامانات و تحمل الاشجار و تتضاعف البرکات و تهلک الاشرار و تبقي الاخياره. [3] بدي از بين مي رود و نيکي برقرار مي ماند، و زنا از بين مي رود و ربا محو مي شود و مردم به عبادات و شرع و دينداري و نماز با جماعت روي مي کنند و عمرها



[ صفحه 23]



طولاني مي گردد و امانتها ادا مي شود و درختان پربار مي شوند و برکتها چند برابر مي گردد و بدان نابود مي شوند و نيکان برقرار مي مانند.