(علامه مجلسي نقل مي کند که:) سيد بن طاووس زيارت در روز عاشورا را از کتاب المختصر المنتخب ياد کرده است. پس گويد که عين سخنش اين است:



[ صفحه 103]



سپس آماده زيارت مي شوي پس آغاز مي کني، پس غسل مي نمائي، و جامه هاي پاکيزه به تن مي کني، و پاي برهنه بر بالاي بام خانه ات يا بلندي از زمين مي روي، سپس رو به قبله مي کني پس مي گوئي:

[1] سلام بر تو اي وارث آدم برگزيده خدا، سلام بر تو اي وارث نوح امين و مورد اعتماد خدا، سلام بر تو اي وارث ابراهيم دوست و رفيق خدا، سلام بر تو اي وارث موسي سخن گفته شده خدا، سلام بر تو اي وارث عيسي روح خدا، سلام بر تو اي وارث محمد فرستاده خدا، سلام بر تو اي وارث پيامبران، و امير مومنان و آقاي جانشينان و برترين گذشتگان، و فرزند دختري انجام فرستادگان، و چگونه با اين ويژگيها، تو آقايم نباشي، در حالي که تو امام هدايتي و هم پيمان پرواپيشگاني و پنجمين نفر ياران کسا (برد يماني) هستي. در خانه اسلام تربيت شدي، و از پستان اسلام شير نوشيدي، پس در حال زنده بودن و در حال مردن پاکيزه شدي.



[ صفحه 105]



[2] سلام بر تو اي وارث حسين پاکيزه، سلام بر تو اي ابا عبدالله، سلام بر تو اي راستگوي شهيد، سلام بر تو اي جانشين نيکوکار پرواپيشه خرسند پاکيزه، سلام بر تو و بر ارواحي که بر آستانت غنوده اند و در کنارت بارها بر زمين گزاردند (اقامت گزيدند)، و به خاطر خدا همراه تو کارزار نمودند، و جانهايشان را براي بدست آوردن خشنودي خدا در - دفاع از - تو فروختند، سلام بر فرشتگان جمع شده بر گردت.

[3] شهادت مي دهم که معبودي جز آنکه همه در او شيدايند وجود ندارد، او يکتاست و همتائي برايش نيست. و شهادت مي دهم که همانا محمد که توجه و سلام خدا بر او و خاندانش باد، بنده و فرستاده اوست، و شهادت مي دهم که همانا پدرت علي بن ابيطالب امير مومنان - صلي الله عليه و آله و سلم - و آقاي جانشينان و پيشواي روسپيدان، امامي است که خدا فرمانبريش را واجب فرموده است، و همچنين برادرت حسن بن علي - صلي الله عليه و آله و سلم - چنين مي باشد، و تو و همه امامان از نسلت همان گونه هستيد.

[4] شهادت مي دهم که شما نماز را بپا داشتيد، و زکات را پرداختيد، و به نيکي فرمان داديد، و از بدي باز داشتيد، و در راه خدا به حق جهادش کارزار نموديد، تا اين که مرگي که وعده داده بود بر شما رسيد، پس خدا را گواه مي گيرم و شما را شاهد مي گيرم که همانا من به خدا ايمان دارم و محمد را تصديق



[ صفحه 107]



مي کنم، و به حق شما عارفم، و شهادت مي دهم که همانا شما آنچه را که خداي عز و جل فرمانتان داده بود، (به مردم) رسانديد، و او را عبادت کرديد تا اين که مرگ شما را فرا گرفت.

[5] پدر و مادرم فداي تو اي ابا عبدالله، خدا کشنده ات را لعنت کند، خداي آن که را فرمان بر تقلت داد، لعنت فرمايد، خدا کسي را که پيروي از آنان کرد لعنت کناد، خدا کسي را که خبر اين سخن بدو رسيد و (از کشته شدنت) خشنود شد، لعنت فرمايد، شهادت مي دهم همانا کساني که خونت را ريختند، و حرمتت را دريدند، و از ياريت کوتاهي کردند، همان کساني که ترا خواندند و در نتيجه تو به سوي آنان شتافتي، بر زبان پيامبر درس ناخوانده صلي الله عليه و آله و سلم لعنت شدگان هستند.

[6] اي آقا و مولايم اگر در هنگام پناه خواستن ات با بدنم ياريت نکردم، پس به تحقيق باخواست و رايم ترا اجابت مي کنم. من شهادت مي دهم که حق با تو بود، و همانا کساني که با تو مخالفت کردند، باطل بودند. اي کاش من با تو مي بودم و به رستگاري بزرگي نائل مي شدم.

[7] پس اي آقايم از تو مي خواهم که از خداي - بلند مرتبه يادش - در بخشش گناهانم درخواست نمائي، و همانا مرا به شما و پيرانتان بپيوندد، و به شما در شفاعت اجازه دهد و شما را در باره گناهانم شفيع گرداند. پس همانا حضرتش - بلند مرتبه يادش - فرمود: کيست که در نزد او جز به اجازه اش شفاعت کند؟



[ صفحه 109]



درود و توجه خدا بر تو و بر پدرانت و فرزندانت و فرشتگانت سکنا گزيده در حرمت باد. توجه و درود خدا بر تو و بر همه آنان و بر شهيداني که همراهت و در پيش رويت شهادت جستند. توجه و درود خدا بر تو و بر ايشان و بر فرزندت علي کوچک باد که به سبب او دردمند شدي. سپس مي گوئي: بارالها همانا من به وسيله تو به سوي تو توجه مي کنم، و به تحقيق به دوستي محمد و خاندانش احترام مي جويم، و به وسيله ايشان به سوي تو توجه مي کنم، و به وسيله ايشان از تو شفاعت مي طلبم، و به محمد و خاندان محمد توسل مي جويم، تا اين که از من و حقوقي را که از تو قضا کردم، و حقوقي از خلق که بر گردنم مي باشد، درگذري، و اندوهم را بگشائي، و گشايش (کار)ام را در گشايش ايشان قرار دهي. سپس دو دستت را بلند کن تا اين که سفيدي زير بغلت ديده شود. و بگو: اي آنکه جز تو شيدا کننده اي نيست، پرده - آبرو - ام را مدر، و آنچه را که از آن شرمم مي شود، آشکار مکن، ترسم را به امنيت رسان، و لغزشم را جبران کن. بارالها مرا (از اين سرا به سراي ديگر) برگردان، در حالي که رستگار و کامياب باشم، و از کردارم خشنود شده و درخواستم را اجابت کرده باشي، اي خداي بخشنده.



[ صفحه 111]



سپس مي گوئي: سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد. سپس آغاز مي کني و مي گوئي: سلام بر امير مومنان، سلام بر فاطمه زهرا، سلام بر حسن پاکيزه، سلام بر حسين راستگوي شهيد، سلام بر علي بن حسين، سلام بر محمد بن علي، سلام بر جعفر بن محمد، سلام بر موسي بن جعفر، سلام بر علي بن موسي الرضا، سلام بر محمد بن علي، سلام بر علي بن محمد، سلام بر حسن بن علي، سلام بر امام قيام کننده به حق الهي و حجت خدا در زمينش، توجه و سلام فراوان خدا بر او و بر پدران رشد دهنده پاکيزه پاک شدگانش باد. سپس شش رکعت نامز به صورت دو رکعت دو رکعت مي خواني و در هر رکعت سوره فاتحه الکتاب را يک بار و قل هو الله احد را صد بار مي خواني، و پس از تمام شدن نمازت مي گوئي: بارالها اي آن که در او همه شيدايند، اي بخشنده، اي بخشايشگر، اي والامقام، اي بزرگ، اي يکتا، اي بي نياز، اي تک و تنها، اي يکي، اي شنوا، اي دانا، اي با علم، اي بزرگ و کبير، اي با تکبر، اي با جلالت، اي زيبا، اي بردبار، اي نيرومند، اي با عزت، اي عزيز شده، اي بسيار چيره و غالب، اي ايمني بخش، اي قاهر و چيره بر همه خلائق، اي بسيار چيره، اي



[ صفحه 113]



والامقام، اي کمک کننده، اي مهربان، اي بسيار منت گزارنده، اي بسيار توبه پذير، اي برانگيزنده، اي وارث، اي ستايش شده، اي بامجد و شکوه، اي کرنش شده، اي يافته شده، اي آشکار، اي درون، اي آغاز، اي انجام، اي زنده، اي بسيار استواري دهنده، اي صاحب جلال و بزرگواري، و اي صاحب عزت و تسلط. از تو اي آنکه همه در و شيدايند به حق اين نشانه ها و به حق تمامي نشانه هايت درخواست مي کنم، که بر محمد و خاندان محمد توجه فرمائي، و اين که از من هر بي قراري و اندوه و سختي و زيان و تنگنائي که من در آن هستم، (همه) را به شادي برساني، و حقوقي از ديگران که برگردم مي باشد، ادا فرمائي، و آرزوهايم را به من برساني. و محبتم را برايم آسان گردان، و خواسته ام را برايم ميسر گرداني، و بدانچه بر آن ميل دارم، به سرعت و با شتاب مرا به آن برساني، و درخواست و سئوالم را عطا فرمائي، و بالاتر از خواست و ميل ام فزوني ام بخشي، و برايم نيکي دنيا و آخرت را فراهم آوري.



[ صفحه 115]