بدانکه بيست و دوم از خصايص آن جناب بيرونکردن زمين است گنجها و ذخيره ها را بمشيت خود و در ارشاد شيخ مفيد مروي است ازجناب صادق که فرمود چون قائم خروج کند ظاهر ميکند زمين گنجهاي خود را تا اينکه مردم آن گنجها را بر روي زمين و در غيبت نعماني مرويست ازجناب باقر که فرمود هر گاه که برخيزدقائم اهل البيت عليهم السلام تقسيم ميکند بالتويه تا اينکه فرمود و جمع ميشود در نزد او اموال دنيا از شکم زمين و از ظاهر او و در عقد الدور مرويست از عبد الله بن عباس که گفت واما مهدي آنکسي است که پر ميکند زمين را از عدل چنانچه پر شده باشد از جورو مامون ميشوند درندگان و بهائم و مياندازد زمين پارهاي جگر خود را راوي پرسيد که پارهاي جگر او چيست گفت مانند ستون از طلا و نقره و نيز از رسولخدا روايتکرده در قصه آن جناب که زمين گنجهاي خود را بيرون مياندازد و در آمال شيخ طوسي مرويست از آن جناب که فرمود در قصه مهدي که بيرون مياندازد زمين براي او پارهاي جگر خود را و قريب بان مروي است در احتجاج از امير المومنين و در کمال الدين مروي است که رسولخدا صلي الله عليه و اله فرمود که ظاهر ميکند خداوند براي او گنجهاي زمين و همه معدنهاي او را و در غيبت فضل اينمضمون بچند سند معتبر مروي است.