محمد بن ابراهيم در کتاب غيبت بسند خود از حضرت صادق عليه السلام وآن حضرت از پدر خود باقر روايت کرده که اميرالمومنين عليه السلام از پاره اموريکه بعد از خودش تا قيام قائم شدني بود خبر ميداد و در آن اثنا امام حسين عليه السلام عرض کرد که يااميرالمومنين خداوند عالم روي زمين را از ظالمان چه وقت پاک ميکند فرمودکه خدا زمين را از ظالمان پاک نکند تا آنکه خونيکه ريختن آن حرام است ريخته شود و بعد از آن امر بني اميه و بني عباس را در حديث طولاني ذکر فرمود پس فرمود در وقتيکه قائم خراسان قيام کند و بسرزمين کوفه و ملتان غالب گردد و بجزيره بني کاوان و آن جزيره است در درياي بصره بگذرد و پادشاهي با داد از گيلان برخيزد و اهل قريه ابردانکه دهي است در نزديکي استراباد و اهل ديلم با او اطاعت کنند و ظاهر شود از براي پسرم بيدقهاي ترک در حاليکه در اطراف عالم متفرق باشند و پيش از آن در ميان شرها و فسادها واقع گشته اند آنوقت که با اهل بصره محاربه واقع شد و امير امراء قيام نمود پس آن حضرت حکايتي طولاني ادا فرمود پس از آن گفت که در اينوقت چندين هزار کشته شود و صفهاي لشکران بسته گردد و بره بزگشته شود در آنوقت خونخواهي براي خونخواهي برخيزد پس فرمود که هلاک ميشود کافر بعد از آن قائميکه خلايق ظهور او را آرزو کنند و اماميکه مخفي و پنهان است قيام کند و او راست فضل و شرف يا حسين او از اولاد تو است پسري مانند او نيست در ميان دو رکن مکه با جماعه قليل با دو آلت حرب ظهور کند و بر انس و جن غالب شود و احدي را از فرومايگان و بدان وا نگذارد خوبي و گواررا باد براي کسانيکه زمان او را دريابند و در ايام خلافت او در خدمتش باشند.