ايضا شيخ طوسي در کتاب الغيبه از فضل او از اسمعيل بن مهران او از ايمن بن محرز او از رفاعه بن موسي او از معويه ن وهب او از صادق روايت کرده او گفته که رسول خدا فرمود گوارا باد براي کسيکه قائم اهل مرا دريابد در حالتيکه پيش از قيامش دوست او را دوست داشته و دشمنش را دشمن و ساير ائمه هدي را که پيش از او بوده اند دوست ميداشته اينگونه اشخاص رفيقان و دوستان منند در نزد من رتاعه گويد که فرمود که گرامي ترين خلق خدا هستند در نزد من در کتاب مذکور از فضل او از ابن محبوب او از عبدالله بن سنان او از صادق روايت نموده او گفته که رسول خدا فرمود که بعد از شما قومي ميايند که يک مرد را از ايشان اجر و ثواب پنجاه نفر از شماها ميباشد عرض کردند يا رسول الله ما در جنگ بدر و احد و حنين در خدمه تو بوديم و قران هم در خصوص ماها نازل شده پس چگونه ميشود که ايشان از ما بهتر باشند فرمود اگرشما دچار شويد بشدائدي و حوادثيکه دچار خواهند شد هر آينه مانند صبر ايشان صبر نخواهيد کرد برخي در کتاب محاسن از عثمان بن عيسي او از ابي الجارود او از قنونام دختر رشيد هجري روايت کرده او گفته بپدرم گفتم که چه بسيار است سعي و تلاش تو در بندگي و طاعه گفت اي دختر ما بعد از ما بزودي قومي ميايند که تفکر و تاملشان در خصوص دين افضل است از سعي و تلاش کسانيکه بيشتر از ايشان بوده اند شيخ طوسي در کتابب الغيبه از فضل او از ابن ابي هجران او از محمد بن سنان او از خالد عاقولي او در حديث خود ازصادق روايت کرده که آن حضرت فرمود که چرا بظهور اين امر چشم ميدوزيد و ميشتابيد آيا در امن و امان نيستيد وآيا مردي از شما از خانه خود بيرون نميرود که کارهاي خود را بگذارند بعداز آن برگردد و هيچ آسيبي از دشمنان باو نرسد يعني شما در امنيت هستيد زيرا که از خانهاي خود بيرون ميرويد و حوائج خود را بجا مياوريد و مراجعت ميکنيد



[ صفحه 18]



و هيچ آسيبي از ايشان مانند دستگير شدن و کشته شدن بشما نميرسد اگر کسانيکه پيش از شما بودند اينگونه امنيت را داشتند هر آينه بسيار شاد مي شدند و حال ايشان چنان بود که مردي را از ايشان ميگرفتند و دست و پايش را ميبريدند و در شاخهاي درخت خرما بدارش ميکشيدند و منشان بر سرش ميگذاشتند با وجود اينهمه مصائب از تقصير و که کاري خود ميدانست يا اينکه با وجود همه اين مصائب متوجه نميشدند مگر بتدارک و تلافي تقصيرات و گناهان خود مترجمه بحار گويد که ظاهر اينست که مراد از آنانکه حضرت حال ايشان را حکايت مينمود مومناني است که در زمان بني اميه بودند بعد ازآن اين آيه را تلاوت فرمود ام حسبتم ان تدخلوا الجنه و لما ياتکم مثل الدين خلوا من قلبکم مستهم الباساء والفتراء و زلزلوا حتي بقول الرسول و الدين امنوا معه متي نصرالله الا ان نصرالله قريب بعضي آيا گمان کرده ايدکه داخل بهشت خواهيد شد و حال آنکه هنوز بشما نرسيده است مانند آن چيزي که بکساني که پيش از شما بودند رسيد ايشان شدت و بدحالي ديدند و متزلزل ومضطرب گرديدند اينگونه مصائب هنوز بشما رو نداده تا اينکه پيغمبر و مومنان بگويند که نصرت و ياري خدا کي بما خواهد رسيد آگاه شويد که ياري خدا نزديکست.