و از جمله آيه وعدالله الذين امنوا منکم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض کما استخلف الذين من قبلهم و ليمکنن لهم دينهم الذي ارتضي لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنا يعبدونني لا يشرکون بي شيئا و من کفر بعد ذلک فاولئک هم الفاسقون يعني وعده کرده خدا آنانرا که گرويدند از شما و کردند کارهاي شايسته که هر آينه خليفه کرد ايشان را در زمين چنانکه خليفه کرد آنان را که بودند پيش از ايشان و هر آينه تبديل خواهد کرد براي ايشان از بعد خوفشان ايمني را وپرستند مرا و شريک نسازند با من چيزي را وانگه کافر شد پس از آن پس آنهايند بيرون رفتگان از فرمان بدانکه جماعتي از اعيان علماء شيعه نظر بمنطوق اين آيه مبارکه استدلال نموده اند بر وقوع رجعت و حقيت آن بتقريب اينکه اين آيه بمنطوقها دلالت دارد بر وعده خدا باستخلاف کسيکه متصف باينصفات مذکوره در آيه است و آن نيست مگر امام هر عصر و او آن و چون آن بزرگواران صلوات الله عليهم اجمعين حاصل نشد از براي ايشان تمکين تام از رعيه در عصر و زمانشان بالبداعه بجهه غلبه ظالمين و منافقين پس امر دائر بين اين است که اين وعده الهي که در اين آيه فرموده خلف شود يا آنکه منجر گردد و چون ملتزم شدن باول که خلف وعده الهي باشد کفر است پس متعين است دويم که آنجاز آنبا شد و چون اين انجاز وعد در زمان حيوه هيچيک از ائمه واقع نشده پس متعين است انجاز آن در رجعت باشد پس ثابت شد مطلوب که حقيه رجعت باشد از اين آيه و از مناقب الطاهرين شيخ جليل حسن بن علي بن محمد بن حسن مازندراني المعروف بعماد طبري چنين نقل شده است که بعد از نقل اين آيه فرموده که از دور آدم تا يومنا هذا واقع نشده است اصلا که جميع عالميان عبادت کرده باشد و خدا را شرک باو نياورده باشندپس از اينجا معلوم شد که اينحالت هنوز انتظار آن هست خصوصا با ذکر سين استقبال که در ليستخلفنهم است که دلاله بر ترراخي و استقبال دارد و نيست وقوع آن مگر بتصديق رجعت و حقيت آن و از جمله آيه آن نشا ننزل عليهم من السماء آيه فظلت اعناقهم لها خاضعين است يعني اگر به خواهيم فرو فرستيم برايشان از آسمان آيتي پس گردد گردنهاشان مرانرا خضوع کنندگان چنانکه در تاويل الايات است که ابن عباس فرمود که اين آيه درباره ما و بني اميه نازل شده و ميباشد از براي ما برايشان دولتيکه ذليل ميشود گردنهاي آنها از براي ما بعد از صعومه و خوار ميشوند بعد از آنکه عزيز بودند و از جمله آيه سيريکم آياته فتعرفونها يعني بزودي مينمايد شما و آيتهايش پس بشناسيد آن را چنانکه در تفسير قمس است که مراد از آيات اميرالمومنين و ائمه اند آنگاه که رجوع بدنيا فرمايند پس ميشناسند ايشان را دشمنان ايشان زيرا که آنها را در دنيا ديده اند و از جمله آيه ان الذي فرض عليک القران لرادک الي معاد است چنانکه ايضا در تفسير قمي از حضرت علي بن الحسين روايت نموده که در معني اين آيه فرمودند که رجوع ميکند بسوي شما پيغمبر شما و اميرالمومنين و ائمه عليهم السلام و از جمله آيه و لنذيقنهم من العذاب الادني دون العذاب الاکبر لعلهم يرجعون است يعني و هر آينه بچشانيمشان البته از آن عذاب نزديکترغير عذاب عظيمتر تا باشد که ايشان بازگشت کنند چنانکه در حديث مفضل است که سئوال کرده از حضرت صادق از اين آيه که عذاب ادني چيست و عذاب اکبر کدام است پس آن بزرگوار فرمود عذاب ادني عذاب رجعت است و عذاب اکبر عذاب روز قيامه است.