و از جمله آيه و اما نرينک بعض الذين الايه چنانکه در تفسير مذکور است که فرموده و لو ان لکل نفس ظلمت ال محمد حقهم ما في الارض جميعا لا افتدت ببه في ذلک الوقت يعني وقت الرجعه و از جمله آيه و لئن اخرنا عنهم العذاب الي امه الايه است چه آنکه در تفسير علي بن ابراهيم است مراد از امه معدوده سيصدو سيزده نفر اصحاب قائم و مراد از تاخير عذاب تاخير تا وقت رجعت آنان است و از جمله آيه و ذکرهم بايام الله چنانکه در منتخب البصائر از حضرت صادق روايت نموده که فرمود ايام خدا سه است يوم القائم و يوم الکره ويوم القيمه و از شيخ رجب برسي نقل شده که يوم القائم يوم آل محمد است ويوم کره يوم آل محمد است و يوم قيامه يوم ال محمد است زيرا که ايشان شهداءبر اممند در دار فناء و شفعاء از براي گناهکان آنانند در داربقاء پس کسانيکه ايمان نياوردند بروز قيامه ايمان بخدا نياورده پس ايشانند که کافرانند و از جمله آيه فالذين لا يومنون بالاخره قلوبهم منکره و هم مستکبرون است که در تفسير برهان از جابر از حضرت باقر روايت نموده که فرمود فالذين لا يومنون بالاخره اي بالرجعه که انحق و واقع است و در تفسير علي بن ابراهيم نيز قريب بهمين مضمون از آن سرور روايت شده است و ازجمله آيه هل ينظرون الا ان تاثيهم الملائکه او ياتي امر ربک الايه است که در تفسير قمي فرموده که مراد از ياتي امر ربک اي من العذاب و الموت في الرجعه و خروج القائم و از جمله آيه فاصابهم سيئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به يستهزون که در تفسيرقمي است که فاصابهم سيئات ما عملوا من العذاب في الرجعه و از جمله آيه واقسموا بالله جهد ايمانهم لئن جائتهم آيه ليومنن بها قل انما الايات عندالله و ما يشعرکم انها اذا جائت لا يومنون يعني و سوگند خوردند بخدا سخت ترين سوگندهاشان که اگر آيد ايشان را آيتي هر آينه بگروند البته بان بگو جز اين نيست که اينها نزد خدا است و چه چيز آگاه کرد شما را که آن آيات چون آيد ايشان ايمان نخواهندآورد و در تفسير قمي است که حضرت صادق براوي فرمودند که مردم در اين آيه چه ميگويند راوي عرض کرد که ميگويند اين آيه درباره کفار نازل شده حضرت فرمود که کفار قسم بخدا يادنمينمايند و جز اين نيست که اين آييه درباره قومي از امه محمد نازل شده که بانها گفته شده است که شما بعد از موت رجوع بدنيا مينمائيد و قبل از قيام قيامه رجوع مينمائيد پس آنان قسم يادميکنند که رجوع نمينمائيم پس خداوند رد بر ايشان نموده بقوله ليبين الذين کفروا انهم کانوا کاذبين يعني در زمان رجعت آنها را رد بدنيا مينمايد و کشته ميگرداند ايشان را تا آنکه سينهاي مومنين تشفي شود و از جمله آيه و من کان في هذه اعمي فهو في الاخره اعمي و اضل سبيلا چه آنکه در منتخب البصائر و تفسير برهان از ابي بصير از حضرت باقر يا صادق روايت نموده که مراد از آخرت در اين آيه زمان رجعت است و از جمله آيه و من اعرض عن ذکري فان له معيشه ضنکا است چنانکه در تفسير قمي و منتخب البصائراز معاويه ببن عمار روايت نموده که از آن حضرت از معيشه ضنک پرسيدم که از براي چه کسان است اين معيشتي فرمود قسم بخدا که آن از براي ناصبيان است عمار گويد گفتم جعلت فداک من آنها را ديده ام که در عمر طولاني خود در رفاهيه عيش وسعه گذران نمودند



[ صفحه 150]



تا آنکه از دنيا در گذشته اند حضرت فرمود قسم بخدا که اين تنگي معيشه ايشان در زمان رجعت است و بنحوي بر ايشان تنگ ميشود که عذره يعني غايط خواهند خورد.