آنگاه امام حسين با آنکه در خدمتش جام شهادت نوشيده اند بخون خودشان آلوده بشکايت برميخيزد چونرسولخدا اورا باينحال ميبيند ميگريد و بسبب گريه او همه اهل آسمانها و زمين گريه ميکنند و فاطمه چنان گريه ميکند که زمين و ساکنان آنرا تزلزل مياورد امير المومنين ميايستد و امام حسن درسمت راستش و فاطمه در جانب چپش ميايستد در آنحال امام حسين ميايد رسولخدا او را باغوش ميگيرد و ميگويديا حسين فداي تو شوم چشمهايت روشن باد و چشمهاي منهم بديدن تو روشن بادو در سمت دست راست امام حسين شير خدادر روي زمين يعني حمزه سيد الشهداء ميايستد و در سمت چپش جعفر طيار و پسر ابو طالب ميايستد در آنحال خديجه دختر خويلد و فاطمه بنت اسد مادر امير المومنين ناله و فرياد کنان محسن را مياورند و فاطمه زهرا ميگويدهذا يومکم الذي کنتم توعدون اليوم تجد کل نفس ما عملت من خير محضر او ما عملت من سوء تودلو ان بينها و بينه امدا بعيدا يعني همين است آنروزيکه بشما وعده شده بود هر ذي نفسي که عمل خير کرده در اينروز جز او عوض آنرا مييابد و هر که معصيت و عمل بد کرده و در اينروز آرزو ميکند کاشکي در ميان او را نعمل بد مسافه دور و دراز ميبود و بان مرتکب نميشد مفضل گويد که چون حضرت صادق اينسخنانرا فرمود گريه شديدي کرد حتي ريش مبارکش از قطرات سرشکش تر گرديد بعد از آن فرمود که هرگز روشن مباد چشميکه در وقت ذکر اينقضيه گريان نشود مفضل گويد که منهم گريه بسياري کردم بعد از آن عرضنمودم که ايمولاي من در اينگريه چقدر ثواب هست فرمود اگر اينگريه از اهل حق صادر شود ثوابش بحساب شمار نميايد بعد از آنمفضل عرض کرد که ايمولاي من چه ميفرمائي در خصوص تاويل قول خداي عز و جل و اذا المووده سئلت باي ذنب قتلت يعني در وقتيکه از مووده يعني از کسيکه بقبر گذاشته شده



[ صفحه 134]



سئوال کرده شد که در مقابل کدام جرم وگناه کشته شده آن حضرت فرمود يا مفضل بخدا سوگند ياد ميکنم هر آينه مووده عبارت است از محسن زيرا که مووده از ما اهلبيت است هر که غير از اين بگويد تکذيبش کنيد پس در روز رجعت ياقيامه از محسن ميپرسند که آيا تو را در مقابل کدام جرم و تقصير بقتل رسانيدند.