بدانکه در زمان ظهور نور موفور السرور حضرت بقيه الله يکي از مراکب مخصوصه آن بزرگوار ابري است مخصوص که خدايتعالي آنرا براي حضرتش ذخيره فرموده که در آن است رعد و برق چنانچه صفار در بصائر الدرجات و شيخ مفيد در اختصاص بسندهاي متعدده از حضرت باقر روايتکرده اند که فرمود آگاه باشيد که بتحقيق ذو القرنين را مخير کردند ميان دو ابر پس برگزيد ذلول يعني آرام را و ذخيره شد براي صاحب شما صعب راوي پرسيد صعب کدام است فرمودندآن ابريکه در آن رعد و صاعقه يا برق باشد پس صاحب شما سوار ميشود بر آن آگاه باشيد که آن جناب سوار ميشود بر آن ابر پس بالا ميبرد او را در راههاي هفت آسمان و هفت زمين که پنج از آن معموره است و دو از آن خراب است و بنا بر مسطور در اناجيد حضرت روح الله هم خبر داده است از آمدن پسر انسان سوار بر ابر بلکه در باره اصحاب آن بزرگوار هم در بعض اخبار وارد شده است که سوار بر ابر ميشوند وشکي نيست که اين اخبار محمول بر ظاهراست و بهيچ وجه امري نيست که داعي برتاويل کلمات معجز آيات حجج الهيه باشد پس اي بي سعادتيکه چون از اين قبيل مطالب از آينه هاي تمام نماي الهيه بگوش تو رسد بواسطه قصور عقل وفتور دانش خويش فورا و بدون تدبر و تامل يا راه جحد و انکار را پيش گيري و يا ابواب تاويلات بار ده را بگشائي اگر يکصد سال قبل بر اين زماننا هذا ميشنيدي که انسان بسرعه سحاب در فضاي هوا سير ميکند بدون انديشه و تامل گوينده را تکذيب و کلمات او را از خرافات مي شمردي حال ببين که چه اندازه از نفوس با قواي حربيه بتوسط ابرهاي مصنوعي انسان که مخلوقي است ضعيف که مراد از آن طيارهاي هوائي است چگونه چندين هزار فرسخ را در اندک زماني طي ميکنند پس از اينجا بايد دانستکه کلمات صادره از نفوس قدسيه را بصرف قصور ادراک و تنگي حوصله عقل ناقص خود و استبعادات عاديه نبايد انکار کرد و هم نبايد تاويل نمود بموهومات خويش



[ صفحه 88]



مگر آنکه برهان عقلي بر امتناع ظاهر آن قائم شود چه آن نفوس قدسيه و حجج الهيه براي دعوت الي الله و ارشاد و هدايه عباد الله مبعوث و مامور گرديده اند نه براي اينکه به لغز و معما و تعميه سخن راني کنند و خلق رادستخوش حيرت بنمايند و در چاه ضلالت اندازند و لذا حضرت ائمه هدي عليهم السلام شيعيان خود را تربيت فرموده دستور دادند که چونحديثي از ما بشما برسد که عقل شما ادراک آنرا ننمايد آنرا انکار نکنيد و علم آنرا بما اهلبيت نبوت و رسالت واگذاريد.