ديدن عالم عامل کامل فاضل سيد جليل نبيل آقا سيد مهدي قزويني است آن حضرت را در غيبت کبري و نشناختنش آن بزرگوار را در حين تشرف ايضا معاصر عراقي در دارالسلام از ثقه عدل آقا عليرضا اصفهاني همشيره زاده مرحوم حاجي کلباسي روايت نموده و آن از سيدجليل مذکور که فرمود سالي از سالها از براي زيارت فطريه وارد کربلا شدم و در شب سي ام که احتمال شب عيد در آن بود قبل از دخول شب قريب بغروب دروقتيکه مظان رويت هلال ناقص در آن نبود در حرم مطهر در بالاي سر بودم شخصي از من سئوال کرد که آيا امشب شب زيارت ميباشد و مقصود سائل آن بود که آيا امشب شب عيد است و ماه ناقص ميباشد تا آنکه اعمال و زيارت شب عيدرا بجا آورد يا آنکه شب آخر ماه رمضان است من در جواب گفتم که احتمال شب عيد که هست در امشب لکن ثبوت آن معلوم نيست ناگاه ديدم شخصي بزرگ را با مهابت و جلالت مشاهده که در نزد من ايستاده بزي بزرگان عرب با دو نفرديگر که در هيبت و جلالت ممتاز از ابناي عصر بودند و آن شخص بزبان فصيح که در اهل عصر معهود نبود در جواب سائل فرمود نعم هذه الليله ليله الزياره يعني آري شب عيد و شب زيارت است چون اين کلام از او شنيدم که



[ صفحه 92]



بدون تزلزل و ترديد اخبار و اعلام فرمود باو گفتم که مستند اين اخبار تقويم و قول منجم است يا آنکه راه ديگر از براي آن داري ديدم اعتنا درستي بمن ننمود مگر همين قدر که فرمود اقول لک هذه الليله ليله الزياره اين بگفت و با آن دو نفر ديگر بسوي باب حرم توجه نمود چون از من جدا شدند گويا بيخود بودم و بخود آمدم و با خود گفتم که اين هيئت و جلالت و مهابت در اين نوع معهود نيست اين نوع مکالمه و اخبار غير از بزرگان دين و اهل اسرار را نبايد و نشايد لهذا با تعجيل تمام ايشان را تعاقب و دنبال کردم و بيرون آمدم ايشان را نديدم پس از خدام که با وجود آنکه در عادت نميشود که کسي از زوار خصوص آنکه جهت اميتازي داشته باشد داخل صحن با ايوان يا رواق يا حرم شود و خدام او را نه بينند بلکه غالبا آنها ميدانند که اهل کجا و چکارند بلکه از منازل هر يک اطلاع دارند بلکه اشراف را پيش از ورود مطلع برايشان که ايشان بروند پس از آن از در بيرون رفته از خداميکه در رواق و بين البابين بودند پرسيدم و همان جواب را شنيدم و هم چنين در نمودم و از سکنه و ملازمين آنها از قراء و خدام و غيره پرسيدم و خبري نشنيدم پس از آن در اواخر آن شب و روز آنهم دانسته شد که شب ديگري نبوده.