جواب چهارم آن چيزيستکه علامه طباطبائي بحرالعلوم رحمه الله فرموده در رجال خود در ترجمه شيخ مفيد بعد از توقيعات مشهوره که سابقا ذکر شد باين عبارت که اشکال ميرود در امر آنها بسبب وقوع آنها در غيبت کبري و جهالت آن شخص که اين توفيقعات را رسانده و دعوي کردن او مشاهده را که نسمافي است بعد از غيبت صغري و ممکن است دفع اين اشکال باحتمال حصول علم بسبب دلالت قراين و مشتمل بودن توقيع بر اخبار از قتنه و شورشها و جنگهاي بزرگ و اخبار از غيبي که مطلع نميشودبر آن جز خداوند و اولياء او باينکه ظاهر نمايد آن را براي ايشان مشاهده که ممنوع شده اين است مشاهده کند امام عليه السلام را و بداند که او است حجه عليه السلام در آن حاليکه مشاهده ميکند آن جناب را و معلوم نشدکه آورنده توقيع دعوي کرد اين مطلب را انتهي و گذشت ذکر اسباب اعتباران توقيعات بنحويکه محتاج نباشد بظاهر نمودن اين احتمالات و نيز علامه مذکور در فوائد خود در مسئله اجماع فرموده و بسا ميشود که حاصل شودد براي بعضي از حفظه اسرار از علماي ابرار علم بقول امام عليه السلام بعينه بروجهي که منافي نباشد امتناع رويت را در مدت غيبت پس متمکن نميشوداز تصريح به نسبت آن قول بامام عليه السلام پس ابراز ميکند آن قولي را درصورت اجماع تا جمع کرده باشد ميان اظهار حق و نهي از افثا مثل اين سر در هر حال و شايد مراد ايشان از اين کلام وجه آينده باشد.