متوسل شدن صالح ورع متقي متبع مرحوم حاج ملا باقر بهبهاني مجاور نجف اشرف است بانبزرگوار و اثرديدن آنمرحوم است از اين توسل آنمرحوم در کتاب دمعه الساکبه در ضمن احوال حضرت حجه عجل الله فرجه مرقوم داشته که از معجزات آن جناب که خودم او را مشاهده کردم آنست که فرزندم علي محمد که اولاد ذکورم منحصر بود در اومريض شد و روز



[ صفحه 191]



بروز مرضش در تزايد بود و بر حزن و اندوه من ميافزود تا آنکه از براي مردم ياس حاصل شد از برء از مرضش و يقين بموت او نمودند و علماء و سادات براي او طلب شفا ميکردند در مظان دعاتا آنکه شب يازدهم از مرضش حالتش سخت شد و مرضش سنگين و اضطرابش زياده شد و التهابش شديد گرديد و راه چاره بر من بسته شد و ملتجي و متوسل شدم بحضرت قائم عليه السلام پس از نزد اوبا قلق و اضطراب بيرونرفتم و بر بام خانه بالا رفتم و بيقرارانه بانجناب متوسل شدم و با ذلت و مسکنت ميگفتم يا صاحب الزمان ادرکني يا صاحب الزمان اغثني و خود را بخاک عجز و مذلت ماليدم و فرود آمدم و بر او داخلشدم و پيش روي او نشستم ديدم نفسش ساکن و حواسش بجا و عرق او را گرفته پس خدا را بر اين نعمت عظمي شکر کردم مولف گويد حاجي مذکور مرتبه در خواب شرفياب حضور باهر النور امام عصر عجل الله فرجه گرديده و خواب آنهم متعقب به اثر ظاهري حسي شده است مثل اين توسلش و ما کيفيت آنخواب را در ياقوته بيست و هفتم از عبقريه نهم ذکر کرده ايم مراجعه شود و خلف با شرف آنمرحوم حاجي عليمحمد عليه غفران الله الملک الاحد از صلحاء اخيار و اتقياء ابرار و از مجاورين قبر امير المومنين و از راسخين در عقايد دين بود و حقير مولف را بانمرحوم مواخات و مصادقه بود و تا حدود هزار و سيصد و بيست هجري در قيد حيات بودند و پس از آن راعي حق را اجابت فرمودند رحمه الله علي الوالد و الولد و اسکنهما الله و ابانا في دار السلام مع عيش رغد.