در حکايات کساني است که شخص شريف حضرت امام عصر عجل الله فرجه را بهيچ نحو از انحاء رويه مذکوره در عبقرت يا سابقه رويت ننموده اند ولي شرفياب حضور يکي از ملازمان آن بزرگوار شده اند و از او معجزه و خارق عادت ديده که صدور مثل آن موقوف بتوجه آن بزرگوار و منوط باذن از جانب آن سرور بوده است اعم از اينکه اين شرفيابي در غيبت صغري واقع شده باشد يا در غيبت کبري و دراين عبقريه چند ياقوته است.