ياقوته 26
ديدن احمد بن حسن بن احمد کاتب است خط شريف آن جناب را و نيز روايت کرده است درکتاب مذکورازابيمحمداحمدبن حسن بن احمدکاتب گفت درمدينه بودم ظاهرانستکه مراد مدينه السلام بغدادباشدبقرينه بعددران ساليکه وفات کرددران شيخ علي بن محمدسمري پس حاضر شدم نزد او قبل از وفات او بچند روزه پس بيرون آمد بسوي او از صاحب الامر عليه السلام توقيعيکه نسخه او اين بود که بسم الله الرحمن الرحيم اي علي بن محمد سمري خداوند عظيم نمايد اجر تو را و اجر برادران تو را زيرا که تو وفات خواهي کرد تا شش روز ديگر و جمع کن امر خود را و وصيت مکن با حديکه بنشيند بجاي تو بعد از وفات تو پس بدرستي که واقع شدغيبت عامه و ظهوري نيست مگر باذن خداي تعالي و اين بعد از طول مدت و قساوت دلها و پريشاني مردم و پر شدن زمين از ستم خواهد شد و زود است که ميايند هفتاد نفر از کسانيکه دعوي مشاهده ميکنند پيش از خروج سفيالي و صيحه آسماني و او کاذب و مفري است و لا حول و لا قوه الا بالله العلي العظيم گفت نسخه کرديم اين توقيع را و بيرون رفتيم از نزد او چون روز ششم شد برگشتيم بنزد او و او در حال احتضار بود باو گفتند وصي تو کيست بعد از تو پس گفت از براي خداوند امري است که آنرا باخر ميرساند و وفات کرد رحمه الله و اين آخر کلام او بود
[ صفحه 156]