بدانکه چون در صبيحه دهم از عبقريه سيم اين بساط اشکال مخالفين بر غيبت امام دوازدهمين از ائمه پيروان دين مبين و طول آن در اين مدت متماديه از اعوام و سنين ذکر شد و در آنجا از اين اشکال که منشا آن جز استبعاد و ايرادش بغير از وجهه تعسف و عناد نيست جوابهاي کافيه و الزامات شافيه نقل گرديد لذا در اين عبقريه دفعا للاستبعاد و الاستغرار و جريا علي ممشي اصحابنا الاطياب في ذکر غيبات حجج الله الملک الوهاب في کتبهم المولفه في غيبت من ينتظره الشيخ و الشاب نقل مينمائيم غيبت جماعتي از انبياء و مرسلين و طائفه از اوصياء مکرمين آن دريافتگان قرب حضرت رب العالمين را تا آنکه بالکليه حسم ماده استبعاد از اين سنت سنيه رب العباد بشود و معلوم گردد که سنت غيبت حجت الهي در هر زمان با سائر از سنن الهيه تکون قرينا و عديلا و هي سنته الله التي قد خلت من قبل و لن تجد لسنه الله تبديلا و در آن چند صبيحه است.