بدانکه شبهه پانزدهم مخالفين نسبت بساحت امامت حجه بن الحسن عجل الله فرجه الشريف اينست که بااينهمه اختلاف که در ميان شما طائفه اماميه پيدا شده در فروع و اصول پس چرا امام غائب شما خود را براي چند نفر از خلص شيعيان که اقوال ايشان متتبع است ظاهر نميکند و رفع آن اختلافات را که سبب تفسيق و تضليل و تکفير يکديگر شده نميفرمايدو ظهورش از براي چند نفر از شيعيان که مانعي ندارد چرا که از طرف ايشان که مامون است و خوف و بيمي ندارد پس مانع از ظهورش چه باشد و جواب از اين شبهه اينست که بيشتر خلق روي زمين منکرند وجود ذات اقدس حضرت احديت جل شانه را و آنانکه معترفند آنقدر اختلاف در مراتب توحيد و صفات و افعال جنابش تعالي عزه دارند که بغير از يکطريقه همه آنها عاطل و باطل و قائلش ضال و از براي بيشتري سبب خلود نار است و مع ذلک خدايتعالي در هيچ وقت از چيزي نترسد و توانائيش در رفع اختلاف از بين و فصل خصومت متنازعين و ايجاد معرفت ضروري و علم وجداني در نفوس و قلوب بنحويکه همه خلق جز حق چيزي در دل نگيرند باضعاف مضاعف غير متناهيه بيشتر است ازولي و نائب و خليفه اش در زمين و با وصف اينرفع اين اختلافاترا نفرموده و مردم را قهرا وادار بمر حق ننموده پس هر عذريکه در ترک فرمودن رفع اختلافات براي خداوند عز و جل مقرر شده ولي و خليفه اش اولي است بان عذر براي ترک رفع اختلافات مسائل اصوليه و فروعيه.