شيخ نعماني در غيبت خود از حضرت صادق روايت نموده که آن حضرت فرمود که باموال خود برو احسان وصله ارحام کنيد سوگند بخدائيکه دانه را رويانيده و انسان را نيز خلق کرده هر آينه ميايد براي شما روزيکه در آن روز براي درهم و دينار خود محلي پيدا نخواهيد کرد يعني در وقت ظهور قائم محل صرف نخواهيد يافت زيرا که در آنوقت همه خلايق از فضل خدا و فضل ولي او مستغني خواهند شد راوي عرض کرد که اين کي خواهد شد فرمود در وقتيکه امام خود را نه بينيد و مفقود بکنيد و با اينحال بمانيد تا آنکه آن حضرت مانند آفتاب طلوع نمايد پس هر جا که باشيد از شک و ريب نمودن درباره حذر کنيد و شکوک را از نفوس خود دور نمائيد من شما را ترسانيدم پس حذر بکنيد و از خدداي تعالي من توفيق و ارشاد شما را مسئلت مينمايم علامه مجلسي ره بعد از نقل اين روايت را در بحار سيزدهم فرموده ظاهر اين استکه لفظ يعني از کلام نعماني است و آنچه در ظاهر بنظر من ميرسد اين استکه او در اين تفسير خطا نموده زيرا که آن حضرت در صدد وصف زمان غيبت بود نه زمان ظهور چنانچه از آخر روايت معلوم ميشود و معني روايت در نظر من اين استکه خلايق در زمان غيبت همه خائف ميشوند پس براي امانت سپردن درهم و دينار اميني پيدا نخواهيد کرد که آنها را باو بسپاريد.