در کافي باسناد خود از فضيل بن يسار از حضرت باقر روايت نموده که بخدمت آن حضرت عرض کردم که آيا اين امر را وقت معيني هست فرمود وقت قرار دهندگان دروغگويانند بدرستيکه موسي بعزم مناجات با پروردگار خود بيرون رفت و سي روز با قوم خود وعده گذاشت وقتيکه خداوند عالم ده روز بر بالاي آن افزود قوم او گفتند که موسي با ما خلف وعده نمود پس کردند يعني اساس گوساله پرستي را بنا نمودند پس بنابر اين هر وقتيکه ما از امور آينده چيزيرا بشما خبر داديم و آنهم با گفته ما مطابق آمد پس بگوئيد که خدايتعالي راست فرموده تا اينکه دو بار اجر و ثواب بشما داده شود اين ناچيز گويد که بعضي از شراح احاديث در بيان اينحديث چنين فرموده که محتمل استکه اين دو اجر که در اينحديث شريف فرموده در عوض و مقابل تصديق قول خدا باشد در هر دو صورت از مطابقت و عدم آن و محتمل استکه آن دو اجر متعلق بصورت عدم تطابق باشد که يکي از آندو اجر در مقابل تصديق قول خدا باشد در هر دو صورت از مطابقت و عدم آن و محتمل استکه آن دو اجر متعلق بصورت عدم تطابق باشد که يکي از آندو اجر در مقابل تصديق قول خدا باشد و ديگري در عوض ياس و نوميدي که قلب ايشانرا فرا گرفته و در مقابل آن باشد زيرا که چشم داشت چنين داشتند که فرموده امام مطابق با آنچه که آنها او را واقع ميدانستند درآيد ووقتيکه مطابق درنيامد پس مايوس و نوميد ميگردند و از جهت اين حرمان و مايوسي مستحق اجر و ثوابيکه وراي اجر تصديق قول خداوند است ميباشند و الله يعلم.