در بحار از غيبت طوسي نقلفرموده که باسناد خود از ابو حمزه ثمالي روايتکرده است که بخدمت حضرت امام محمد باقر عرض کردم که علي عليه السلام فرمود که تا هفتاد سال شدت و بلا هست و ميفرمود که بعد از بلا وسعت و استراحت است و حال آنکه هفتاد گذشت و ما وسعت و استراحت نديديم حضرت فرمود که خدايتعالي اين امر را در اينهفتاد سال قرار داد وقتيکه امام حسين کشته گرديد غضب الهي بر اهل زمين شدت نمود پس آنرا تا بصد و چهلسال تاخير نمود ما آنرا بشماها خبر داديم شما آنرا پنهان نداشته فاش نموديد و پرده پنهانيرا از روي آن برداشتيد بحديکه مشهور گرديد پس از اينجهت خداوند عالم آنرا از اينوقت تا خير نمود و بعد از اين ديگر خدايتعالي وقتي در خصوص آن امر بما خبر نداده يمحوا لله ما يشاء و يثبت و عنده ام الکتاب ابو حمزه گويد که اينحديث را بخدمت حضرت صادق عرض کردم فرمود صحيح است بهمين نهج واقع شد که نقلکردي علامه مجلسي ره در بيان اينخبر فرموده که گفته شده است که سبعون اشاره بخروج حضرت حسين و مائه و اربعون اشاره بخروج حضرت رضا بسمت خراسان است و اين با تواريخ مشهوره درست نشود چه سال شهادت حضرت حسين شصت ويکم از هجرت است نه صد و چهل و آنچه در خاطر خطور ميکند اين استکه ممکن است که ابتداء تاريخ از بعثت باشد و بوده باشد ابتداء اراده فرمودن حضرت سيد الشهداء خروج و مبادي آنرا چند سال پيش از فوت معويه زيرا که اهل کوفه در آن اوقات نامهابحضرتش مينوشتند و آن جناب را دعوت بخروج و طلب حق خود مينمودند و بوده باشد يکصدو چهل اشاره بخروج زيد بن علي بن الحسين چه آن جناب در سال يکصد و بيست و دو هجري خروج نمود و هر گاه سنين ماتين بعثت و هجرت نبوي را منضم بيکصد و بيست و دو بنمائي قريب بيکصد و چهلسال مذکور در خبر ميشود و ممکن است که يکصد و چهل اشاره باشد بانقراض دولت بني اميه با ضعف ايشان و استيلاء ابو مسلم بر مملکت خراسان چه او مکتوباتي بحضرت صادق نوشته و آن جناب را دعوت بخروج نموده و حضرتش از مدعاي اوپذيرائي نفرمود و قبول دعوتش را ننمود و خروج ابو مسلم در سال يکصد و بيست و هشت هجري بوده و چون ابتداء تاريخ مذکور در خبر از اول بعثت ماخوذ شود با يکصد و چهل تطابق پيدا کند و بنابر اينکه ابتداء تاريخ در خبر اول هجرت باشد ممکن است که هفتاد سال مذکور در آن اشاره باستيلاء مختار باشد چه او در سال شصت و هفت هجري مقتولشد و يکصد و چهل سال اشاره بظهور امر حضرت صادق باشد و منتشر شدن شيعيانش در آفاق با اينکه تصحيح بدا چنانکه ظاهر از خبر است بقرينه آيه مبارکه يمحوا لله ما يشاء الايه احتياجي باين تکلفات ندارد.