و از ايشان است ابو عبدالله محمد بن يوسف گنجي شافعي که کتابي مستقل در آن نوشته مشتمل بر بيست و چهار باب و اخباره مسنده از کتب معتبره نقل نموده و اثبات کرده بنحو اتم مذهب اماميه را ورد نموده شبهات اصحاب خود را و در کشف الظنون گفته کتاب بيان ازاخبار صاحب الزمان عليه السلام از شيخ ابي عبدالله محمد بن يوسف گنجي است که وفات کرده سنه 658 و نيز گفته کفايه الطالب در مناقب علي بن ابيطالب عليه السلام از شيخ حافظ ابي عبدالله محمد بن يوسف گنجي شافعي است و در فصول المهمه نيز از او تعبير کرده بامام حافظ و در اصطلاح اهل حديث علماي اهل سنت حافظ کسي را گويند که علم او محيط باشد بصد هزار حديث از روي متن و سند و در نزد حقير نسخه کهنه ايست از کفايه الطالب که در عصر مصنف نوشته شده و در ظهر آن بخط بعضي از افاضل مکتوب است که کتاب کفايه الطالب في مناقب اميرالمومنين عليه السلام املاء سيدنا الشيخ الامام العالم العارف الحافظ المتجر فخرالدين شرف العلماء قدوه الفقهاء مفتي الفرق فقيه الحرمين يحيي اسنه قامع البدعه رئيس المذاهب ابي عبدالله محمد بن يوسف بن محمد القرشي الگنجي الشافعي جعل الله سعيه مرضيا و اعلاه علي الاشباه و الانظار فلا يقال اي الفريقين خير مقاما و احسن نذيا اين ناچيز گويد که کتاب بيان مشتمل بر بيست و پنج باب است و باب بيست و پنجم در دلائل علي جواز بقاء مهدي است عجل الله فرجه و عبارت گنجي در آن باب اينست في الدلاله علي جواز بقاء المهدي من غيبته و لا امتناع في بقائه بدليل بقاء عيسي و الياس و الخضر من اولياء الله و بقاء الدجال و ابليس الملعونين من اعداء الله تعالي و هولاء قد ثبت بقائهم بالکتاب و السنه و قد اتفقوا عليه ثم انکروا جواز بقاء المهدي انما انکروا بقاوه من وجهين احد هما طول الزمان و الثاني انه في سرداب من غير احد يقوم بطعامه و شرابه و هذا ممتنع عاده قال مولف الکتاب محمد بن يوسف بن محمد الگنجي الشافعي بعون الله نبتدء و اياه نستکفي و ما توفيقي الا بالله جل و عز پس از اين ذکر نموده دليل بقاء عيسي و دجال را که آنها حي و زنده اند و در آخر الزمان تابع حضرت مهدي خواهند شد.