و از ايشان است شيخ عبدالوهاب بن احمد بن علي الشعراني عارف مشهور صاحب تصانيف متداوله در کتاب يواقيت و جواهر در عقايد اکابر در مبحث شصت و ششم گفته که اين مبحث در بيان اينکه جميع علامات قيامه که خبرداده بان شارع حق است و لابداست که واقع شود همه آنها پيش از برخواستن قيامه و اين مثل خروج مهدي عليه السلام آنگاه دجال عيسي و خروج دابه و طلوع آفتاب و برخواسته شدن قران و باز شدن ياجوج و ماجوج تا اينکه اگر نماند از دنيا مگر يکروز هر آينه واقع ميشود همه اينها شيخ تقي الدين بن ابي المنصور در عقيده خود گفته که همه اينها واقع ميشود در مائه اخيره از روزيکه وعده کرده بان رسول خدا صلي الله عليه و آله امت خود رابقول خود که اکرامه من صالح شد پس براي ايشان روزي است و اگر فاسد شد براي ايشان نصف روز است يعني از ايام پروردگار که اشاره شد بان در قول خداوند عز وجل و آن يومنا عند ربک کالف سنه مما تعدون و بعضي از عارفين گفته که اول هزار محسوب ميشود از وفات علي بن ابيطالب آخر خلفاء زيرا که اين مدت از جمله ايام نبوت رسول خدا است صلي الله عليه و آله پس خدايتعالي هموار و آرام نمود بسبب خلفاي اربعه بلاد را و مراد از هزار انشاء الله تعالي قوت سلطان شريعته است تا تمام شدن هزارآنگاه شروع مي کند در اضمحلال تا اينکه ميگردد دين غريب چنانچه در ابتداء بود و ميباشد اول اين اضمحلال از گذشتن سي سال از قرن يازدهم و در آنوقت مترقب است خروج مهدي را و او از فرزندان امام حسن عسکري است عليه السلام و مولد او شب نيمه شعبان سنه دويست و پنجاه و پنج و او باقي است



[ صفحه 63]



تا اينکه مجتمع شود با عيسي بن مريم پس ميباشد عمر او تا اينوقت حاکه سنه نهصد وپنجاه و هشت است هفصد و شش سال چنين خبر داد مرا شيح حسن عراقي که مدفونست بالاي تپه ريش که مشرف است بز برکه رطلي در مصر محروسه از امام مهدي عليه السلام زمانيکه مجتمع شد با او و موافقت کرده او را بر اين دعوي سيد من علي خواص و قصه ملاقات شيح حسن عراقي در مکه اولي از اين عبقريه مذکور شد.