بدانکه بمقتضاي اخبارکثيره معتبره قريب بمتواتره بحسب معني حرمه بردن اين اسم مبارکست در مجالس و محافل تا ظهور موفور السرور آن حضرت و اين حکم از خصايص آن حضرت و مسلم در نزد قدماي اماميه از فقهاء و متکلمين و محدثين حتي آنکه شيخ اقدم ابو محمد حسن بن موسي نوبختي از علماي غيبت صغري در کتاب فرق و مقالات در ذکر فرقه دوازدهم شيعه بعد از وفات امام حسن عسکري عليه السلا مفرموده که ايشان اماميه اند آنگاه مذهب و عقيده ايشانرا نقل ميکند تا آنکه ميفرمايد و لا يجوز ذکر اسمه و لا السئوال عن مکانه حتي يومن بذلک و از اينکلام در اينمقام معلوم ميشود که اينحکم از خصايص مذهب اماميه است و از احدي از ايشان خلافي نقل نشده تا عهد خواجه نصير الدين طوسي که آنمرحوم قائل بجواز شدند و خلاف ايشان مضر نيست چه بجهه قلت زمان و کمي وقت براي مراجعه بکتب نقليه گاهي بمذاهب نادره بلکه منحصر بخود قائل ميشدند مثل انکار بداء و انکار توقيفي بودن اسماء حسني و حال آنکه شيخ مفيد طاب ثراه در کتاب مقالات فرموده در مقام ذکر مقالات در صفات حضرت باريتعالي و اقول انه لا يجوز تسميه الباري تعالي الا بما سمي به نفسه في کتابه او علي لسان نبيه صلي الله عليه و اله او سماه به حججه عليهم السلام و کذلک اقول في الصفات و بهذا تطابقت الاخبار عن آل محمد عليهم السلام و هو مذهب جماعه الاماميه و کثير من الزيديه و البغداديين من المعتزله کافه و جمهور المرجئه و اصحاب الحديث الا ان هولاء الفر يجعلون بدل الامام الحجه في ذلک الاجماع انتهي و غير آن و پس از ايشان از کسي نقل خلاف نشده جز از صاحب کشف الغمه علي بن عيسي که علما را اعتنائي نيست در ترجي و رد و قبول او در امثال اينمقام با آنکه در اينجا اشتباه عجيبي کرده و آن اينست که در آنکتاب گفته من العجب ان الشيخ الطوسي و الشيخ المفيد ره قالا لا يجوز ذکر اسمه و لا کنيته ثم يقولون اسمه اسم النبي صلي الله عليه و اله و کنيته کنيته و هما يظنان انهما لم يذکرا اسمه و لا کنيته و هذا عجب يعني از عجب آنکه شيخ طوسي و شيخ مفيد ره گفتند که جايز نيست ذکر اسم و کنيه آن حضرت بعد از آن ميگويند که اسم و اسم پيغمبر است و کنيه او کنيه آن حضرت و ايشان گمانميکنند که ذکر اسم و کنيه آن جناب ننموده اند و از اين تعجب او بايد تعجبکرد که فرق نکرده ميان تلفظ باسم و کنيه که حکم بحرمه فرمودند و ميان اشاره باسم و کنيه و بالجمله در عصر شيخ بهائي عليه الرحمه اينمسئله نظريشد و در ميان فضلا محل تشاجر شد تا آنکه در آن رسائل منفرده تاليف شد مانند شرعه التسميه محقق داماد و ميرلوحي در کفايه المهتدي گفته که اين ضعيف در نزد آن دو تحرير عديم النظير يعني شيخ بهاء الدين محمد و امير محمد باقر داماد عليهما الرحمه بتعلم و تلمذه تردد داشت در ميان ايشان بر سر جواز تسميه و حرمه آن در زمان غيبت مناظره و مباحثه روي نمود در آن گفتگو مدتي در ميان بود و لهذا سيد مشار اليه کتاب مذکور را تاليف نمود انتهي و رساله تحريم التسميه از عالم جليل شيخ سليمان ماحوزي و کشف التعميه از شيخ حر و فلک المشحون از جناب سيد باقر قزويني و در شرعه التسميه دعواي اجماع نموده و ما عبارت او را بنحويکه تلميذ رشيد فاضل و قطب الدين اشکوري در محبوب القلوب و جناب سيد باقر در فلک المشحون نقلکردند ذکر ميکنيم قطب الدين فرموده قال السيد السند خاتم الحکماء و المجتهدين طاب ثراه في کتابه شرعه التسميه في زمان الغيبه ان شرعه الدين و سبيل المذهب انه لا يحل لاحدمن الناس في زمننا هذا و اعني به زمان الغيبه الي ان تحين جين الفرج و ياذن الله سبحانه لوليه و حجه علي خلقه القائم بامره و الراصد لحکمه بسطوع الظهور و شروق المخرج ان يسميه و يکنيه صلوات الله عليه في محفل مجمع مجاهر اسمه الکريم معلنا بکنيته الکريمه و انما الشريعه المشروعه المتلقاه عن ساداتنا الشارعين صلوات الله عليهم اجمعين في ذکرنا اياه مادامت غيبته الکنايه عن ذاته المقدس بالقابه القدسيه کالخلف الصالح و الامام القائم و المهدي المنتظر و الحجه من آل محمد عليهم السلام و کنيته و علي ذلک اطباق اصحابنا السالفين و اشياخنا السابقين الذين سبقونا بضبط ماثر الشرع و حفظ شعائر الدين رضوان الله تعالي عليهم اجمعين و الروايات الناصه متظافره بذلک عن ائمتنا المعصومين صلوات الله عليهم اجمعين و ليس يستنکره الا ضعفاء البصر بالاحکام و الاخبار و اطفاء الاطلاع علي الدقائق و الاسرار و الا القاصرون الذين درجتهم في الفقه و مبلغهم من العلم ان لا يکون لهم قسط من الخيره بخفيات مراسم الشريعه و معالم السنه و لا نصيب من البصيره في حقايق القرآن الحکيم و لا حظ من تعرف الاسرار الخفيه التي استودعها احاديث مهابطالوحي و معادن الحکمه و مواطن النور و حفظه الدين و حمله السر و عيبه علم الله العزيز و سيد نعمه الله جزائري در شرح عيون الاخبار قول بحرمه را نسبت باکثر علماء داده و قول يجوز را جز بان سه و بعضي از معاصرين خود بکسي نسبت نداده و الله العالم بالامور.