در متوسل شدن عالم جليل آقاي آقا نجفي اصفهاني است در مکه معظمه بحضرتش و اثر فوري ديدن از سيد جليل سيدمحمد حسين اصفهاني و ايشان از رساله مرحوم آقا نجفي اصفهاني نقل نموده که آن جناب در کتاب مذکور ذکر فرموده که مره ثانيه يعني مرتبه دوم از تشرفش خدمه امام عصر آنست که بعد از ورود بمکه معظمه روزي در خارج شهر رفته مشغول بعبادت بوده در بين صلوه که با کمال شرايط و آداب بجا مياورد يکي از اعراب و اشقيا از بالاي کوه آن جناب را ديدار نموده آتش بغض در سينه پر کينه اش سرشار گرديده دست بخنجر برده و بسوي آن جناب دويده چون فضا خلوت از انام و فارغ از



[ صفحه 101]



ازدحام بود آن جناب يقين نمود که الان است که آن نابکار کار را تمام خواهد ساخت در همان حال نماز و توجه بمناجات حضرت کارساز بي نياز دست توسل بملجا کل حضرت ولي عصر زده في الفور در آنحال توسل پاي آن رجس بر سنگي گرفته منقلب گرديد گويا کسي دستي بر قفاي او زده از بالاي کوه او را بر زمين افکند و في الحال باسفل درک جحيم وارد گرديد.