در بشارات ظهور موفور السرور حضرت بقيه الله عجلل الله فرجه الشريف است در کتاب غزيز پيغمبر در حسام الشيعه است که در فصل دهم از کتاب عزيز پيغمبر است که اهل سامراء طرد مينمايند سلطان و رئيس خود را بر روي آب مثل کف دريا پس از آن فرموده که طايفه مسيحيه تاويل مينمايند اين آيه را و آن را منطبق بر مسيح مينمايند و حال آنکه بهيچ وجه من الوجوه مناسبتي ما بين حضرت مسيح و سامراء نيست و عدم مناسبت نيز ظاهر و هويدا است چنانچه انطباق اين آيه بر حضرت قائم ظاهر و صريح است چه آنکه آن حضرت استکه در سرداب خانه اش منهزم و مستتر از ابصار ظلمه گرديد در دريائيکه باعجاز آن بزرگواردر آن سرداب ظاهر شد پس آن سرور از انظار غائب گرديد و آن سرداب الحال مقام معروف و مزار مشهوريست از براي طايفه شيعه اثني عشريه با آنکه مسيحيين ذکر نکرده و روايت ننموده اند در تواريخ خود که مسيح فرار نموده باشد يا آنکه از سامراء وطريق آن عبور کرده باشد و يا آنکه در اراضي قريب بان ورود نموده باشد پس اين آيه قطعا بر مسيح منطبق نشود با آنچه که در اين فصل از کتاب عزيز است که خداوند متعال ميفرمايد در مقام غضب فرمودنش باين بلده چيزي را که ترجمه آن اينست که بدرستيکه سامراآ موارد هجوم واقع ميشود زيرا که اهل آن خداي خود را بغضب آوردند و طفلهاي ايشان قطعه قطعه ميشوند و زنان آبستن آنها شکمهاشان پاره ميگردد و اين مواعيد معلومه کنايه است از اينکه اين بلده مورد تهاجم واقع ميشود چنانچه تمامه اين مواعيد بعد از غيبت آن بزرگوار در اين بلده واقع گرديد.