قال الله تعالي في سوره آل عمران و له اسلم من في السموات و الارض طوعا و کرها و اليه ترجعون از براي خدا اسلام آورند کسانيکه در آسمانها و زمين باشند خواه از روي طوع و رغبت و يا قهر و کراهت عياشي در تفسير خود روايت کرده از رفاعه بن موسي از حضرت صادق عليه السلام و هم روايت کرده از ابن بکير از حضرت کاظم و نيز روايت کرده از عبد الاعلي حلبي از حضرت باقر که فرمودند مصداق آيه مبارکه زمان ظهور حضرت قائم ميباشد عن ابن بکير قال سئلت ابا الحسن عن قوله تعالي و له اسلم من في السموات الخ قال انزلت في القائم اذا خرج باليهود و النصاري و الصابئين و الزنادقه و اهل الرده و الکفار في شرق الارض و غربها فعرض عليهم الاسلام فمن اسلم طوعا امره بالصلوه و الزکوه و ما يومر به المسلم و يحب الله و من لم يسلم ضرب عنقه حتي لا يبقي في المشارق و المغارب احد الا من وحد الله قلت جعلت فداک ان الخلق اکثر من ذلک فقال ان الله اذا اراد امر اقلل الکثيرو کثر القليل - عبد الله بن بکير گفت پرسيدم حضرت کاظم عليه السلام را از قول خدايتعالي و له اسلم الخ فرمود اين آيه در شان حضرت قائم فرود شده در زمانيکه خروجکند بر يهود و نصاري و پرستندگان آفتاب و زنديقان و مردم مرتد و کفاري که در مشرق و مغرب زمين باشند پس اسلام را بر آنها عرضه دارد هر کس اسلام آرد او را بگذاردن نماز و دادن زکوه و آنچه مسلم بدان مامور شود و محبوب خدا است فرمان دهدو هر کس اسلام نيارد گردنش را بزند تا در مشارق و مغارب جز يگانه پرست باقي نماند عرض کردم قربانت شوم مردم بيشتر از آنند که با آنها چنين معامله شود



[ صفحه 4]



پس فرمود چون خداي چيزي را بخواهد بسيار را اندک و اندک را بسيار کند.