قال الله تعالي في سوره البقره فاستبقوا الخيرات اينما تکونوا يات بکم الله جميعا پيشي گيريد بسوي خيرات که هر کجا که باشيد بياورد تمامه شما را خداي علي بن ابراهيم و محمد بن مسعود عياشي در تفسير خود و نعماني در کتاب غيبت و شيخ مفيد در کتاب اختصاص روايت کرده اند باسناد معتبره از حضرت باقر عليه السلام نعماني و صدوق روايت کرده اند بسند معتبر از حضرت سيد الساجدين کليني و صدوق و محمد بن جرير طبري و نعماني بدو طريق روايت کرده اند باسناد معتبره از حضرت صادق عليه السلام عياشي روايت کرده از حضرت ابي الحسن طبرسي در احتجاج روايت کرده از عبد العظيم حسني از حضرت جواد عليه السلام که فرمودند مقصود از آيه مبارکه اجتماع سيصد و سيزده نفر اصحاب حضرت قائم در يوم الظهور ميباشد و خبر مروي از حضرت جواد در بشارت آن حضرت بتمامي ذکر خواهد شد و در اينجا متن يکخبر راکه با ساير اخبار متحد است مسطور داريم از غيبه نعماني از مفضل بن عمر از حضرت صادق قال اذا اذن الامام دعي الله عز و جل باسمه العبراني فانتخب له اصحابه الثلثمائه و ثلثه عشر قزع کقزع الخريف و هم اصحاب الالويه منهم من يفتقد من فراشه ليلا فيصبح بمکه و منهم من يري يسير في السحاب نهارا يعرف باسمه و اسم ابيه و حليته و نسبه قلت جعلت فداک ايهما اعظم ايمانا قال الذي يسير في السحاب نهارا و هم المفقودون و فيهم نزلت هذه الايه اينما تکونوا يات بکم الله جميعا فرمود چون حضرت قائم را خداي اجازت ظهور فرمايد بخواند خدايرا بنام عبري او پس گردانيد و پيوند گيرند اصحاب او که سيصد و سيزده نفرند چون پارهاي ابر خريف و آنان صاحب لواء باشند که بعضشان شبانه از بستر خود مفقود شده صبح در مکه کنند و برخي ديده شوند که هنگام روز سير در سحاب نمانيد و آنان شناخته شوند نام خودشان و نام پدرشان و شمائل و نسبشان عرض کردم قربانت شوم کدام يک را ايمان بزرگتر است فرمود آنانکه روز در سحاب سير کنند آنانند گم شوندگان و در حق ايشان است اينما تکونوا يات الخ.