در بشارات حضرت علي بن موسي الرضا است بوجود و ظهور آن بزرگوار صدوق در عيون و علل روايت نموده از سلطان سرير ارتضي حضرت علي بن موسي الرضا عليه السلام که فرمود گويا با شيعه هستم و حال آنها را نگرانم نزد گم کردن آنها سيمين فرزندي را که از فرزند من است پديد ميشود که طلب ميکند محل رعايت و چشم داشت و پناهي از براي خود پس نمييابند آن را عرض کردم از براي چيست نيافتن مرعي اي پسر رسول خداي فرمود بعلت اينکه امام آنها پنهان گردد از آنها پس عرض کردم سبب پنهان شدن او چيست فرمود از براي اينکه براي هيچکس در گردن آن جناب بيعت نباشد زمانيکه قيام بشمشير فرمايد و ايضا کليني در کافي و نعماني در غيبت روايت کرده اند از ايوب بن نوح گفت عرض کردم خدمه حضرت ابوالحسن الرضا عليه الاف الحيته و الثناء بدرستيکه من اميدوارم تو صاحب اين امر يعني قائم ال محمد بوده باشي و بدون اعمال شمشير کار تو انجام پذيرد چرا که با تو بيعت شده و سکه بنام تو زده شده است فقال ما منا احد اختلف اليه الکتب و اشير اليه بالاصابع و سئل عن المسائل و حملت اليه الاموال الا اغتيل اومات علي فراشه حتي يبعث الله لهذا الامر غلاما منا خفي اولاده و المنشا غير خفي في نسبه - پس فرمود نيست از ما کسيکه آورده شود بسوي او و برده شود از نزد او نامها و اشارت گرديده ايد بسوي او بانگشتها و پرسيده آيد از مسئلتها و حمل کرده شوي بجانب او مالها مگر اينکه کشته شود از روي مگر و خدعه يا بميرد بر فراش تا زمانيکه برانگيزاند خداي از براي اين امر جواني را از ما که پنهان است ولادت و نشو او و غير نهان است نسب او و ايضا در کفايه الاثر از حسن بن خالد روايت نموده که گفت فرمود حضرت علي بن موسي الرضا نيست دين براي آنکس که ورع ندارد بدرستيکه گرامي ترين شما نزد خداي تعالي آنکس استکه اتقي باشد يعني عمل اوبه تقيه پيش باشد بعد از آن فرمود بدرستيکه چهارمين از فرزندان من پسر خواتون کنيزان پاک فرمايد خدا بسبب او زمين را از هر جور و ظلم او است آنچنان کسيکه شک نمايند مردم در ولادتش و او است آنچنان کسيکه زمين برايش پيچيده شود و براي او سايه نباشد و او است آنچنان کسيکه منادي از آسمان زمان ظهورش ندائي در دهد که جميع مردم زمين آن ندا را بشنوند و آن ندا اينست آگاه باشيد اي اهل زمين بدرستي که حجت خداي ظاهر شده نزد خانه خداي پس پيرويش کنيد و راه متابعتش گيريد چرا که حق در او و با اوست و آن قول خداي عز و جل است که ميفرمايد در اين آيت وافي هدايت روزيکه ندا کند منادي از جاي نزديکي و روزيکه بشنوند صيحه را براستي آن روز روز خارج شدن است يعني روز خروج فرزند من قائم مهدي است.