قال الشيخ الجليل الفضل بن شاذان بن الخليل - رحمه الله تعالي -: حدثنا محمد بن سنان عن المفضل بن عمر، عن جابر بن يزيد الجعفي، عن سعيد بن المسيب، عن عبد الرحمن بن سمره، قال: قال رسول الله - صلي الله عليه و آله -: لما خلق الله تعالي ابراهيم الخليل -عليه السلام - کشف عن بصره فراي نورا الي جنب العرش، فقال: الهي ما هذا النور؟ قال: يا ابراهيم هذا نور محمد، صفوتي من خلقي، و راي نورا الي جنبه، فقال: الهي ما هذا النور؟ قال: هذا نور علي ناصر ديني. و راي في جنبهما ثلاثه انوار، فقال: الهي ما هذه الانوار؟ فقال: نور فاطمه بنت محمد و الحسن و الحسين ابنيها و ابني علي. قال: الهي اني اري تسعه انوار قد احدقوا بالخمسه، قال: هذه انوار علي بن الحسين و محمد بن علي و جعفر بن محمد و موسي بن جعفر و علي بن موسي و محمد بن علي و علي بن محمد و الحسن بن علي و الحجه بن الحسن الذي يظهر بعد غيبته عن شيعته و اوليائه. فقال ابراهيم: الهي اني اري انوارا قد احدقوا بهم لا يحصي عددهم الا انت، قال: يا ابراهيم هذه انوار شيعتهم، شيعه علي بن ابي طالب اميرالمومنين. فقال ابراهيم: فبما تعرف شيعته؟ قال: بصلاه احدي و خمسين، و الجهر



[ صفحه 50]



بسم الله الرحمن الرحيم، و القنوت قبل الرکوع، و تعفير الجبين، و التختم باليمين. فقال ابراهيم: اللهم اجعلني من شيعه اميرالمومنين علي بن ابي طالب، قال تبارک و تعالي: يا ابراهيم قد جعلتک منهم. فلهذا انزل الله فيه في کتابه الکريم و ان من شيعته لابراهيم. قال المفضل بن عمر: قد روينا ان ابراهيم - عليه السلام - لما احس بالموت روي هذا الخبر لاصحابه و سجد، فقبض في سجدته - صلوات الله و سلامه عليه -. به سندي که نوشته شده منقولست از عبدالرحمن بن سمره که او گفت که: پيغمبر - صلي الله عليه و آلله - فرمود که: چون آفريد حضرت ملک جليل حضرت ابراهيم خليل - عليه السلام - را، حجاب از پيش نظر آن جناب برداشت. [پس آن حضرت] در جنب عرش مجيد نوري ديد، پس از حضرت ملک ودود از حقيقت آن نور سوال نمود، خطاب از حضرت رب الارباب رسيد که اين نور برگزيده من محمد است، و از حقيقت نوري که در جنب آن نور ديد پرسيد، حق تعالي فرمود که: آن نور ناصر دين من علي است، و در جنب آن دو نور سه نور به نظر مبارک درآورد و پرسيد، خطاب رسيد که آن نور فاطمه دختر محمد و حسن و حسين است که دو فرزند او و دو فرزند علي بن ابي طالب اند، گفت اي خداوند من نه نور مي بينم که بر دور آن پنج نور در آمده اند؟ ندا رسيد که آن نور علي بن الحسين و محمد بن علي و جعفر بن محمد و موسي بن جعفر و علي بن موسي ومحمد بن علي و علي بن محمد و حسن بن علي و حجه بن الحسن است، آنکه ظاهر شود بعداز غايب شدن از شيعه و دوستانش.



[ صفحه 51]



ابراهيم - عليه السلام - گفت: اي خداوند من نورهاي بسيار مي بينم که دور ايشان را فرو گرفته اند که نمي شمارد آن انوار را مگر تو، يعني به غير از تو که خداوند عاللمياني کسي قادر بر شمردن آن نورهاي بسيار نيست، آن نورها چيست؟ حق تعالي فرمود که: آن نورهاي شيعيان ايشانست و شيعيان علي بن ابي طالب که امير المومنين است. ابراهيم گفت: به چه چيز مي شناسند شيعه اميرالمومنين را؟ حق تعالي فرمود: به پنجاه و يک رکعت نماز، يعني در شبانه روزي گزاردن، و به جهر بسم الله الرحمن الرحيم گفتن، يعني در نماز و دعا خواندن در نماز پيش از رکوع، و جبين بر خاک گذاشتن بعد از نماز، و انگشتر در دست راست کردن. پس ابراهيم گفت: اميدوارم و از درگاه احسانت توقع دارم که مرا از شيعيان علي گرداني. خطاب از خداي تبارک و تعالي رسيد که: يا ابراهيم ما که خداوند عالميانيم ترا از شيعيان علي گردانيديم. پس ازين جهت حضرت عزت فرو فرستاد در کتاب کريم يعني در قرآن عظيم در شان حضرت ابراهيم اين آيه را که: و ان من شيعته لابراهيم يعني بدرستي و راستي و حقيقت که هر آينه از شيعه اوست ابراهيم. مفضل گفت: روايت کرده اند از براي ما که در وقتي که حضرت ابراهيم پيغمبر - عليه السلام - احساس نمود که وقت رحلت است، روايت کرد اين حديث شريف را به جهت اصحاب خود و به سجود رفت، پس قبض کرده شد روح مقدس آن حضرت در آن هنگام که در سجود بود. الحمد الله الذي شرف شيعه اميرالمومنين - عليه السلام - بهذه الفضيله العظمي. و السلام علي من اتبع الهدي.



[ صفحه 53]