قال الشيخ المذکورر - عليه رحمه الله الملک الغفور - في الکتاب المزبور: حدثنا محمد بن الحسن بن الحسن بن احمد بن الوليد، قال: حدثنا محمد بن الحسن الصفار،عن احمد بن ابي عبدالله البرقي، عن ابيه، عن ابن المغيره، عن المفضل بن صالح، عن جابر، عن ابي جعفر الباقر - عليه السلام - انه قال: ياتي علي الناس زمان يغيب عنهم امامهم فطوبي للثابتين علي امرنا في ذلک الزمان، ان ادني ما يکون لهم من الثواب ان يناديهم الباري جل جلاله، فيقول: عبادي و امائي آمنتم بسري و صدقتم بغيبي فابشروا بحسن الثواب مني، فانتم عبادي و امائي حقا، منکم اتقبل و عنکم اعفو و لکم اغفر و بکم اسقي عبادي الغيث و ادفع عنهم البلاء، لولاکم لانزلت عليهم عذابي. قال جابر: فقلت يا ابن رسول الله فما افضل ما يستعمله المومن في ذلک الزمان؟ ققال: حفظ اللسان و لزوم البيت. يعني: جابر جعفي گفت که: حضرت امام محمد باقر - عليه السلام - فرمود



[ صفحه 118]



که: زماني مردمان را پيش آيد که امام ايشان ازيشان غايب گردد، پس خوشا حال آن جماعتي که در آن زمان بر امر ما ثابت باشند، يعني به امامت ما قائل باشند، بدرستي که کمترين چيزي که باشد ايشان را از ثواب، آنست که حضرت باري تعالي ندا کند ايشان را و گويد که اي غلامان و کنيزان من گرويديد به سر من و تصديق نموديد غيبت مرا، پس بشارت باد شما را به نيکوئي ثواب از من، پس شما غلامان و کنيزان منيد حقا، از شما مي پذيرم حسنات و مبرات و خيرات را، و از شما عفو مي کنم سيئات را و شما را مي آمرزم، و به سبب و برکت وجود شما باران به ديگر بندگان مي فرستم، و به سبب وجود شما بلا را ازيشان دفع مي کنم، و اگر شما نمي بوديد عذاب به ايشان مي فرستادم. جابر گفت که: گفتم اي فرزند رسولخدا چه چيز است بهتر و فاضلتر آنچه در آن زمان مومن آن را به فعل آورد؟ آن حضرت فرمود که: نگاه داشتن زبان و لزوم در خانه، يعني ساکن بودن در کنج کاشانه.



[ صفحه 119]