آنچه رسيده در باره اينکه کسيکه امام خودش را بشناسد زياني برايش نيست که اين امر زود بشود يا دير

1- خبر داد مرا محمد بن يعقوب- رحمه الله- او گفت: حديث کرد ما را علي بن ابراهيم از پدرش و او از حماد بن عيسي واو از حريز و او از زراره که گفت: ابو عبد الله (امام صادق) عليه السلام فرمود: امام خودت را بشناس که اگر شناختي زياني بتو نخواهد رسيد خواه اينکار زود بشود يا دير. [1] .

2- خبر داد ما را محمد بن يعقوب او گفت: حديث کرد مرا حسين بن محمد ابن عامر از معلي بن محمد و او از محمد بن جمهور و او از صفوان بن يحيي و اواز محمد بن مروان واواز فضيل بن يسار که گفت: از ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام معني اين آيه را پرسيدم يوم ندعوا کل اناس بامامهم- الاسراء: 71 (روزيکه هر گروهي با پيشوايانشان ميخوانيم)



[ صفحه 392]



فرمود: اي فضيل امام خودت را بشناس که چون امام خودت را شناختي زياني بحال تو نخواهد داشت که اينکار پيش يا پس بيفتد و کسيکه امام خود را بشناسد سپس پيش از آنکه صاحب اين امر قيام کند بميرد بمنزله کسي است که در سپاه آنحضرت نشسته باشد نه بلکه بمنزله کسي است که زير پرچم از نشسته باشد. محمد بن يعقوب گفت: اين قسمت روايت را بعضي از اصحاب ما چنين روايت کرده است (بمنزله کسي است که با رسول خدا بدرجه شهادت رسيده باشد) [2] .

3- خبر داد ما را محمد بن يعقوب از علي بن ابراهيم و او از صالح بن سندي و او از جعفر بن بشير و او از اسماعيل بن محمد خزاعي که گفت: ابو بصير از ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام پرسيد و من مي شنيدم عرض کرد: بنظر شما من قائم را درک ميکنم؟ فرمود: اي ابا بصير مگر امامت خودت را نميشناسي؟ عرض کرد: آري بخدا قسم و تو همان امام مني- ودست او را گرفت- حضرت فرمود: بخدا قسم براي تو مهم نيست اي ابو بصير که شمشير بکمر در سايه ايوان قائم عليه السلام نباشي.

4- خبر داد ما را محمد بن يعقوب او گفت: حديث کرد مارا عده اي از اصحاب ما از احمد بن محمد واو از علي بن نعمان و او از محمد بن مروان و او از فضيل بن يسار که گفت: شنيدم ابو جعفر (امام باقر) عليه السلام ميفرمود: هر کس بميرد و امامي براي او نباشد مرگش مرگ جاهليت است و کسيکه بميرد در حاليکه بامامش شناسا باشد



[ صفحه 393]



زياني بحال او نخواهد داشت که اينکار پيش بيفتد و يا پس و کسيکه بميرد و او عارف بامامش باشد مانند کسي است که در خدمت قائم عليه السلام در خيمه او [ايستاده] باشد.

5- خبر داد ما را محمد بن يعقوب از علي بن محمد واو از سهل بن زياد و او از حسن بن سعيد و او از فضاله بن ايوب و او از عمر بن ابان که گفت: شنيدم ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام ميفرمود: نشاني را [3] بشناس که هرگاه آنرا شناختي اينکار پيش بيفتد و يا پس بحال تو زياني نخواهد داشت که خدايتعالي ميفرمايد: روزيکه هر گروهي را با پيشوايشان فرا ميخوانيم پس هر کس که امام خود را بشناسد مانند کسي است که در خيمه امام منتظر عليه السلام است.

6- حديث کرد ما را احمد بن محمد بن سعيد او گفت: حديث کرد مرا يحيي ابن زکريا بن شيبان او گفت: حديث کرد ما را علي بن سيف بن عميره از پدرش و او از حمران بن اعين و او از): ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام که آنحضرت فرمود: امامخود را بشناس که چون او را شناختي زياني بحال تو نخواهد داشت که اين کار پيش بيفتد يا پس زيرا خداي عز و جل ميفرمايد: يوم ندعوا کل اناس بامامهم پس هر کس امام خود را شناخت مانند کسي است که در خيمه قائم عليه السلام باشد.