آياتي قرآني که درباره آن حضرت نازل شده است
35- حديث کرد ما را احمد بن محمد بن سعيد ابن عقده او گفت: حديث کرد ما را احمد بن يوسف بن يعقوب جعفي ابو الحسن از کتاب خودش او گفت: حديث کرد ما را اسماعيل بن مهران او گفت: حديث کرد ما را حسن بن علي بن ابي حمزه از پدرش و وهيب و آندو از ابي بصير و او از): ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام که آنحضرت در معناي آيه شريفه وعد الله الذين آمنوا منکم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض کما استخلف الذين من قبلهم و ليمکنن لهم دينهم الذي ارتضي لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنا يعبدونني لا يشرکون بي شيئا- النور: 55 خدا بکسانيکه از شما ايمان آورده و عمل شايشته انجام دهند وعده فرموده است که آنان را در زمين خليفه گرداند چننچه پيشينيانشان را خليفه کرد و دين پسنديده آنان را بر همه اديان مسلط گرداند و آنان را پس از آنکه ترسناک بودند ايمني عطا کند تا تنها مرا پرستش کنند و چيزي را شريک من قرار ندهند، فرمود: در باره قائم و يارانش نازل شده است. [مترجم گويد: نظير آيه فوق آيه شريفه و لقد کتبنا في الزبور من الذکر ان الارض يرثها عبادي الصالحون ميباشد زيرامضمون اين آيه و آيه پيش نه در زمان پيغمبر تحقق يافته و نه پس از آنحضرت بله تحقق آن در زمان ظهور حضرت قائم خواهد شد و گر نه خلاف وعده الهي لازم آيد و لن يخلف الله وعده].
36- حديث کرد ما را احمد بن محمد بن سعيد او گفت: حديث کرد ما را حميد بن زياد او گفت: حديث کرد ما را علي بن صباح او گفت: حديث کرد ما را ابو علي حسن بن محمد حضرمي او گفت: حديث کرد ما را جعفر بن محمد [1] از ابراهيم بن عبد الحميد و او از اسحاق بن عبد العزيز و او از):
[ صفحه 282]
ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام در بيان آيه شريفه و لئن اخرنا عنهم العذاب الي امه معدوده- هود:. 8 فرمود عذاب يعني خروج قائم عليه السلام و گروه شمرده شد يعني شماره اهل بدر و ياران بد.
37- حديث کرد ما را احمد بن محمد بن سعيد او گفت: حديث کرد ما را احمد بن يوسف او گفت: حديث کرد ما را اسماعيل بن مهران از حسن بن علي و او از پدرش و وهيب و آندو از ابي بصير واو از): ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام در بيان آيه شريفه فاستبقوا الخيرات اين ما تکونوا يات بکم الله جميعا- بقره- 128 به نيکيها پيشي گيريد که هر جا بوده باشيد خداوند همگي شما را فرا خواهد آورد فرمود: در باره قائم و يارانش نازل شده است که بدون قرار قبلي گرد هم فرا آيند.
38- خبر داد ما را علي بن حسين مسعودي او گفت حديث کرد ما را محمد ابن يحيي عطار قمي او گفت: حديث کرد ما را محمد بن حسان رازي او گفت: حديث کرد ما را محمد بن علي کوفي او گفت: حديث کرد ما را عبد الرحمن بن ابي نجران از قاسم [2] و او از ابي بصير و او از): ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام در بيان آيه شريفه اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير- حج 39 رخصت جنگ بجنگجويان اسلام داده شد زيرا آنان از دشمن ستم کشيدند وهمانا خداوند بر ياري نمون آنان توانا است فرمود: اين آيه در باره قائم و ياران او است].
39- حديث کرد ما را علي بن احمد او گفت حديث کرد ما را عبيد الله بن
[ صفحه 283]
موسي از احمد بن محمد بن خالد و او از پدرش و او از محمد بن سليمان ديلمي و او از ابي بصير و او از): ابي عبد الله (امام صادق) عليه السلام در بيان آيه شريفه يعرف المجرمون بسيماهم- الرحمن: 41 گناهکاران از قيافه شان شناخته ميشوند، فرمود: آنان را خداوند مي شناسد ولي اين آيه در باره قائم نازل شده است که او آنان را از قيافه شان ميشناسد و او و يارانش آنان را از دم شمشير ميگذرانند.
پاورقي
[1] يعني جعفر بن محمد بن سماعه.
[2] ظاهرا قاسم غلط است و عاصم صحيح است و مقصود عاصم بن حميد حناط کوفي است که ثقة و عين و صدوق است و از ابي بصير يحيي بن قاسم حداء اسدي که واقفي است ولي نجاشي توثيقش کرده است روايت مي کند.