بازگشت

حکايت 020


و نيز سيد مويد مذکور رحمه الله در کتاب جمال الاسبوع روايت کرده از شخصي که او مشاهده نمود حضرت صاحب الزمان عليه السلام را که زيارت مي کرد امير المومنين عليه السلام را به اين زيارت و اين مشاهده در بيداري بود نه در خواب در روز يک شنبه که آن روز روز اميرالمومنين عليه السلام است. السلام علي الشجره النبويه و الدوحه الهاشميه المضيئه المثمره بالنبوه المونقه بالامامه السلام عليک و علي ضجيعيک آدم و نوح السلام عليک و علي اهل بيتک الطيبين الطاهرين السالم عليک و علي الملائکه المحدقين بک و الحافين بقبرک يا مولاي يا امير المومنين هذا يوم الاحد و هو يومک و باسمک و انا ضيفک فيه و جارک فاضفني يا مولاي و اجرني فانک کريم تحب الضيافه و مامور بالاجاره فافعل ما رغبت اليک فيه و رجوته منک بمنزلتک وآل بيتک عند الله و منزلته عندکم و بحق ابن عمل رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم و عليکم اجمعين. مولف گويد که نسبت ايام هفته به حجج طاهرين صلوات الله عليهم به حسب اعمال و اورادي که بايد متوسل شد به آنها در نزد ايشان به جهت رسيدن به منافع داخليه و خارجيه دنيويه و اخرويه و دفع کردن بلاهاي آسماني و زميني و شرور شياطين انسي و جني مختلف رسيده اما در زيارت و توسل به سلام و ثنا گوئي و مدحت پس به نحوي است که سيد بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع ذکر نموده



[ صفحه 457]



شنبه منسوب است به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و يکشنبه به اميرالمومنين عليه السلام و دوشنبه به امام حسن و سيد الشهداء علهيما السلام و سه شنبه به حضرت سجاد و امام رضا و امام محمد تقي و امام علي نقي عليهم السلام پنجشنبه به امام حسن عسکري عليه السلام و روزجمعه منسوب است به امام عصر صاحب الزمان صلوات الله عليه و به اسم اوست و آن روزي است که ظاهر خواهد شد در آن روز و براي زيارتي ذکر نمود و در هر يک از آنها اشاره شده به اين مطلب که امروز روز شماست و من در اين روز مهمان شمايم و پناه به شما آوردم مرا ضيافت کنيد و پناه دهيد و اين ترتيب مطابق است با دو روايت که هر دو از حضرت هادي امام علي نقي عليه السلام روايت شده يکي را صدوق از صفربن ابي دلف نقل نموده و ديگري را قطب راوندي از ابي سلمان ابن ارومه.

در خبر اول صفر مي گويد گفتم به آنجناب اي سيد من حديثي است که روايت کرده شده از پيغمبر صلي الله عليه و آله وسلم نمي دانم معني آن را. فرمود: کدام است آن حديث؟ گفتم قول آن حضرت که دشمني مکنيد با روزها که دشمني خواهند کرد با شما. چيست معناي آن؟ فرمود: آري روزها ماييم مادامي که بر پاست آسمانها و زمينها. شنبه به اسم رسول خداست صلي الله عليه و آله و سلم و به همان نسق ذکر نمود تا آنکه فرمود چجمعه روز پسر پسر من است و به سوي او جمع مي شوند گروه اهل حق پس اين است معني روزها. پس دشمني نکنيد با



[ صفحه 458]



ايشان در دنيا که دشمني مي کنند با شما در آخرت و در خبر دوم بعد از سوال از حديث مذکور در جاب فرمود آري به درستي که از براي حديث رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم تاويلي است اما شنبه پس رسول خداست صلي الله عليه و آله و سلم تا آخر و از اين خبر مي شود فهميد که کنايه بودن اسامي ايام هفته از آن نامهاي مبارک منافات ندارد که ظاهر آن نيز مراد باشد که تفال بد کردن به روزي وتطير به آن و دشنام دادن او سبب شود از براي تاثير بدي او چنانچه علامه مجلسي احتمال داده وآن بعيد است چه مکرر خود مذمت مي فرمود بعضي نمودن در اوست پس او دشمني خواهد کرد به اين آن شهادت دهد بر آن عمل بد در روز قيامت و در دعاي صباح صحيفه کامله است که و هذا يوم حادث جديد و هو علينا شاهد عتيد ان احسنا و دعنا بحمد و ان اسائنا فارقنا بذم اگر چه شارحين صحيفه در اين عبارت تاويلات بعيده کرده اند که ذکر آن مناسب نيست. و مخفي نماند که در اين دو خبر از صديقه طاهره عليها السلام ذکري نشده و لکن ابن طاووس بعد از زيارت امير المومنين عليه السلام در يکشنبه زيارتي براي آن معظمه ذکر نموده ومحتمل است که از خبري ديگر استفاده فرموده و ما انشاءالله زيارت حضرت حجت عليه السلام را در روز جمعه در باب يازدهم ذکر کنيم.

و اما در توسل به حضرت رسول و ائمه صلوات الله عليهم به وسيله نماز و بردن هديه نماز در نزد ايشان: تقسيم آن به حسب ايام هفته به روايت شيخ طوسي در مصباح چنين است که شروع مي کند از روز جمعه و هشت رکعت نماز مي کند چهار رکعت را هديه مي کند از براي رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم و چهار رکعت براي فاطمه زهرا عليها السلام.



[ صفحه 459]



روز شنبه چهار رکعت براي امير المومنين عليه السلام. روز يکشنبه چهار رکعت براي حضرت مجتبي عليه السلام. روز دوشنبه چهاررکعت براي سيد الشهداء عليه السلام.روز سه شنبه چهار رکعت براي حضرت سجاد عليه السلام. روز پنجشنبه چهاررکعت براي حضرت صادق عليه السلام. روز جمعه هشت رکعت. باز چهار رکعت براي رسول خداي صلي الله عليه و آله و سلم و چهار رکعت براي حضرت حجت عليه السلام. روز شنبه چهار رکعت براي امام موسي کاظم عليه السلام. وبه همين ترتيب تا روز پنجشنبه چهار رکعت براي حضرت حجت عليه. و اين از اعمال نفيسه است.

در خبر ديگر که درآن ذکر اين نماز هديه شده فرمودند کسي که ثواب نماز خود را چه فريضه چه نافله قرار دهد براي رسول خدا و اميرالمومنين و اوصياء بعد از از او، صلوات الله عليهم، خداوند مضاعف من کند ثواب نماز او را اضعاف مضاعف تا نفس قطع شود. و به او مي گويند پيش از آن که روحش از بدنش مفارقت کند اي فلان دلت خوش باد و چشمت روشن به آنچه مهيا کرده آن را خداي تعالي براي تو و گوارا باد براي تو آنچه را که رسيدي به آن. بهتر آن است که در اين نمازها تسبيح رکوع و سجود را سه مرتبه بگويد و پس از آن بگويد و صلي الله عليه و آله الطيبين الطاهرين و بعد از هر دو رکعت بگويد اللهم انت السلام و منک السلام و اليک يعود السلام حينا ربک منک بالسلام اللهم ان هذا الرکعات هديه مني الي فلان بن فلان و نام آن حجت را برد که هديه براي اوست فصل علي محمد و آل محمد و بلغه اياها و اعطني افضل املي و رجائي فيک و في رسولک صلواتک عليه و آله و فيه. آن گاه دعا کن هر چه را که خواستي.



[ صفحه 460]



و مخفي نماند که از براي ايام ماه نيز تقسيمي است منسوب به ايشان که در هر روز بايد خوانده شود و تسبيحي که مختص است به آن حجت که آن روز منسوب به اوست و سيد فضل الله راوندي در کتاب دعوات آن تسبيحها را نقل کرده و تسبيح حضرت حجت عليه السلام از روز هجدهم ماه است تا آخر ماه و آن اين است سبحان الله عدد خلقه سبحان الله رضا نفسه سبحان الله مداد کلماته سبحان الله زنه عرشه و الحمد لله مثل ذلک.