در ملحقات کتاب انيس العابدين مذکور است که نقل شده از ابن طاووس (ره) که او شنيد در سحر در سرداب مقدس از صاحب الامر عليه السلام که آن جناب مي فرمود



[ صفحه 455]



اللهم ان شيعتنا خلقت من شعاع انوارنا و بقيه طينتنا و قد فعلوا ذنوبا کثيره اتکالا علي حبنا وولايتنا فان کانت ذنوبهم بينک و بينهم فاصفح عنهم فقد رضينا و ما کان منها فيما بينهم فاصلح بينهم وقاص بها عن خمسنا و ادخلهم الجنه فزحزحهم عن النار و لا تجمع بينهم و بين اعائاني سخطک. مولف گويد عبارت اين دعا در مصنفات جمله از متاخرين از علامه مجلسي و معاصرين به نحو ديگر نقل شده و در راسه جنه الماوي اشکال کردم در صحت نسبت اصل اين واقعه به جهت نبودن آن در مصنفات صاحب واقعه ومولفات متاخرين از او و کتب علامه مجلسي و محدثين معاصرين او بلکه احتمال دادم در آنجا اين کلام ماخوذ باشد از کلام حافظ شيخ رجب برسي در مشارق الانوار چه او بعد از نقل حکايات سابقه از مهج تا آنجا که فرموده ملکنا مي گويد و مملکتنا و هرچند شيعيان ايشان از ايشانند و مرجع آنها بسوي ايشان است و عنايت ايشان مصروف است در آنها پس گويا که آن جناب عليه السلام مي فرمايد: اللهم ان شيعتنا منا و مضافون الينا و انهم قد اسو و قد قصروا و اخطاوا و انا حبا لهم ضامنهم قد تقبلنا عنهم بذنوبهم و تحملنا خطاياهم لان معولهم علينا و رجوعهم الينا فصرنا لاختصاصهم بنا و اتکالهم علينا کانا اصحاب الذنوب اذا العبد مضافا اي سيده و معول الماليک الي مواليهم اللهم اغفر لهم من الذنوب ما فعلوه اتکالا علي حبنا و طمعا في ولايتا و تعويلا علي شفاعتنا و لا تفضحهم بالسيئات عند اعدائنا وولنا امرهم في الاخره کما وليتنا امرهم في الدنيا وان احبطت اعمالهم السيئات فثقل موازينهم بولايتنا و ارفع درجاتهم بمحبته انتهي. اين کلمات که از صاحب مشارق است و شرحي است به زعم او براي کلام آن جناب با عبارت مذکوره تقارب است وعصر او قريب عصر سيد است و چنانچه از سيد چنين عبارتي شايع بوده او اولي بود به نقل آن به چهت کثرت حرص او



[ صفحه 456]



بر اين مطالب و اطلاع او بر شواهد بر آنها اگر چه اين نسبت بعيد نيست از مقام سيد چنانچه از حکايات سابقه معلوم ميشود و بيايد بعضي کلمات او در باب هشتم که شايسته است هر کسي در آنها به حسرت نظر نمايد.