نص امام علي بن الحسين بر امامت آن بزرگوار
صدوق عليه الرحمه بسند خود از مالي روايت کرده که علي بن الحسين عليه السلام فرمود آيه و اولا الارحام بعضهم اولي ببعض في کتاب الله در شان ما نازل شده و همچنين آيه و جعلها کلمه باقيه في عقبه پس خداوند امامت را تا روز قيامت در عقب و
[ صفحه 31]
ذريه حسين بن علي عليه السلام قرار داده بدرستيکه قائم ما را دو غيبت باشد يکي از ديگري اطول، مدت غيبت اول شش سال و شش روز باشد و مدت غيبت دوم اين قدر طول کشد که اکثر مردم از اعتقادي که بان حضرت دارند برگردند و در آن ثابت نماند مگر کسي که يقيننش قوتي داشته باشد و معرفتش درست باشد و در نفس خود از احکام ما تنگي نبيند و بما اهل بيت تسليم نمايد -
مولف گويد:
که اين حديث مانند بسياري از احاديث غيبت اگر چه صريح نيست در اينکه قائم امام دوازدهم است لکن ظاهر استدلال بايه و جعلها کلمه باقيه و کلام آن حضرت که امامت را تا روز قيامت در عقب و ذريه حسين عليه السلام قرار داده و آنکه قائم ما را دو غيبت باشد، آنست که سلسله امامت گسيخته نشود بطوري که زمان خالي از امام باشد و امام آخر غايب خواهد شد و اين مطلب با اجماع مسلمين بر اينکه بعد از عسکري عليه السلام اگر امامي باشد آن بزرگوار است نص برامامت آن حضرت باشد و آنکه فرموده مدت غيبت صغري گويند ( و مراد از آن زمان افتتاح باب سفارت، و آن از زمان ولادت آن بزرگوار که سال دويست و پنجاه و پنج يا شش يا هفت بود باختلاف اخبار تا روز وفات محمد بن علي سمري که آخر ابواب ناحيه و وکلا و سفراي ممدوحين بود که آن سال سيصد و بيست و نه ميشود) بيشتر از آن بود شايد باعتبار اختلاف احوال آن بزرگوار بوده باشد در شدت تستر و ضعف آن والله العالم.