به نام خداوند بخشنده مهربان سپاس مر خداوندي که زمين را از حجت خالي نگذاشته تا اينکه مردم را بر خداوند حجتي نباشد، و استواري دين و لطافت دنيا را به آن حجت قرار داده و برتري کلمه خداوندي، و پستي و فروتري کلمه کافران را به او قرار داده است. درود و سلام بر محمد و خاندانش، انوار هدايت و روشنگران تاريکي ها و حجت رسا و ريسمان ناگسستني باد. و بعد چنين گويد نيازمند خداوند بي نياز، بنده او، هشام بن سليمان بن اسماعيل بن عبد الجواد حسيني بحراني: از آنجا که دليل عقلي و نقلي بر امامت دوازده امام - صلوات الله عليهم اجمعين - و بر اينکه آنان چانشينان حضرت رسول - صلي الله عليه و آله و سلم - مي باشند، اقامه شده و به روايات صريحه متواتره، از قول آن حضرت از طريق موافق و مخالف، امامت آنها ثابت گشته و نيز دليل عقلي و نقلي گوياي آنست که زمين هيچ گاه از وجود حجت الهي خالي نمي ماند، چه آنکه اين حجت ظاهر و آشکار باشد يا پنهان و غائب از ديدگان، و نيز ثابت شده که امام اين دوران و زمان، دوازدهمين امام محمد بن الحسين العسکري بن علي الهادي بن محمد الجواد بن علي الرضا بن موسي الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علي زين العابدين بن الحسين الشهيد (آقاي جوانان اهل بهشت) بن علي بن ابي طالب امير المومنين - صلوات الله عليهم اچمعين - مي باشد و امامت آن حضرت بطور واضح و روشن از آموزشهاي ديني شناخته شده است، زيراموافق و مخالف، امامت آن حضرت را از قول حضرت رسول - صلي الله عليه و آله و سلم - از طريق هر دو



[ صفحه 30]



گروه (سني و شيعه) نقل کرده اند، چنان که از کتب اهل سنت بدست مي آيد و در نزد شيعيان نيز مسلم و بديهي است، و بعد از پدر بزرگوارش آن حضرت تا هنگام پاياني دنيا و رفع تکلف، امام است و بعد از قيان آن حضرت، قيامت بر پا مي شود، با توجه به مطالب فوق چنين به خاطرم رسيد و به دلم افتاد که کتابي لطيف و نمونه اي دل نشين درباره کساني که آن حضرت را به ديدگان خود ديده و سخنانش را به گوش خود شنيده اند به نگارش در آوردم. مانند اين جمع آوري و ياد از ملاقات کنندگان در کتب معتره و اثار مستند، فراوان است، زرا اين ديدارها در ايتي است بعد از روايت، و يافتن واقعيت است پس از شناخت آثارو نشانه هاي آن. من به اندازه اي کافي و مقداري سودمند از کساني که درزمان زندگي حضرت عسکري - عليه السلام- و بعد از شهادت آن حضرت، در غيبت نخستين و غيبت کبري به ديدار حضرتش موفق شده اند، در اين مجموعه گرد آورده، نام آن را تبصره الولي في من راي القائم المهدي - عليه السلام - گذارده ام و از خداوند متعال استمداد کرده و بر او تکيه نموده و او ما را کفايت مي کند و تکيه گاه خوبي است. مطلاب را از کساني آغاز مي کنم که به هنگام تولدش حضرتش را ديده اند:



[ صفحه 31]