ما اگر بر اساس معتقدات مذهبي عمر جاودان (به معناي واقعي کلمه) را نپذيرفتيم براي پذيرش عمر طولاني هيچ مانع ديني و يا علمي وجود ندارد، و همه دانشمندان زيست شناس تصريح کرده اند که عمر انسان حد و مرزي ندارد که عبور از آن غير ممکن باشد، بلکه همه معتقدند که مرگ نيز مانند ساير بيماريها معلول علل و عوامل طبيعي است که اگر شناخته شوند و از تاثير آنها جلوگيري بعمل آيد مي توان براي مدت درازي مرگ را به تاخير انداخت.



[ صفحه 26]



آنها مي گويند: بطوري که انسان با شناختن علل بسياري از بيماريها توانسته است از تاثير آنها جلوگيري کند، در آينده اي بسيار نزديک موفق خواهد شد که عوامل مرگ را بشناسد و از تاثير آنها جلوگيري کند. هاتس سلي و انجل هاردت مدير قسمت زيست شناسي آکادمي علوم شوروي گفته اند: آرزوي بشر براي طولاني کردن عمر به مرحله تحقق نزديک شده است. [1] پرفسور شبش فرانسوي در کتاب خود اميد به يک زندگي طولاني مي نويسد: بشر مي تواند با استفاده از مواهب طبيعي و قدرت تمدن خويش، زندگي طولاني تر و فعالتري داشته باشد و پيري را چندين سال به عقب اندازد. [2] دکتر گيلورد هاورز آمريکائي مي نويسد: امروز علم پزشکي بکمک علم تغذيه قيود و حدود عمر را از سر راه بشر برداشته و ما امروز بر خلاف اجداد و پدران خود مي توانيم اميدوار باشيم که از عمر طولاني برخوردار خواهيم بود. [3] برخي از زيست شناسان پس از مطالعات فراوان به اين نتيجه رسيده اند که بدن آدمي براي اين ساخته شده که بيش از هزار سال عمر



[ صفحه 27]



کند. [4] پرفسور اتينگر از پيشروان دانش (کريونيک) (انجماد بدن انسان) مي نويسد: به نظر من با پيشرفت تکنيک ها و کاري که ما شروع کرده ايم (منجمد کردن بدن انسان) بشر قرن بيست و يکم خواهد توانست هزاران سال عمر کند. [5] يک پزشک انگليسي مي نويسد: برخي از دانشمندان توانسته اند عمر حشره ميوه جات را به 900 برابر افزايش دهند، روي اين حساب اگر عمر طبيعي انسان را 80 سال در نظر بگيريم، امکان افزايش آن تا به 72 هزار سال عملي عملي به نظر مي رسد. [6] در سال 1956 در کنگره جهاني ستاره شناسي و علوم فضائي گفته شد که در آينده با تکميل موتورهاي فوتوني سرعت موشکها به سرعت سير نور نزديک خواهد شد و در نتيجه زمان فعل و انفعالات سلولي و عضلاني بدن نسبت به زمين کند تر شده، بر مبناي بر آوردي که در روي زمين مي شود عمر فضانوردان خيلي طولاني خواهد شد، حتي اگر سرعت موشکها نزديک به سرعت نور باشد و از لحاظ مقايسه با زمان کره زمين ميليونها سال هم طول بکشد، فضانورد بيشتر از چند سال پير نخواهد شد. نتيجه آن که وسائلي مي توان داشت که در گوشه اي از اين فضا بود و



[ صفحه 28]



ميليونها سال عمر کرد، تا چه رسد به هزار سال. [7] برخي از پزشکان پس از نويد عمر بسيار طولاني ميليوني، مي گويند: انسان نمي ميرد، بلکه خود را مي کشد. [8] از مطالب ياد شده و نقل آراء و عقايد دانشمندان پزشکي و زيست شناسي به اين نتيجه رسيديم که از نظر علمي مرز قاطعي براي عمر انسان و يا هر جاندار ديگري تعيين نشده است و عمر طولاني نه تنها محال نيست بلکه معقول هم هست و دانشمندان پزشکي و زيست شناسي در انتظار رسيدن بان دقيقه شماري مي کنند. در پايان اين بخش ياد آور مي شويم که دانشمندان عهد باستان نيز در مورد امکان عمر طولاني و نبودن حد و مرزي براي عمر انسان، با دانشمندان عصر حاضر هم عقيده هستند. از اين رهگذر هنگامي که يکي از دانشمندان آن روز بنام حسين بن ابراهيم طبري ناتلي براي عمر طبيعي و مراحل رشد و کمال انساني مرز 140 ساله تعيين کرد، ابوريحان بيروني به نقض سخنان او پرداخت و سخنان او را پوچ و بي اساس خواند. [9] خواجه نصيرالدين طوسي در مورد استبعاد عمر طولاني مي فرمايد: پس از آن که امکان عقلي عمر طولاني از نظر علمي ثابت شده و در مورد غير حضرت ولي عصر (ع) تحقق يافته است، استبعاد از درازي



[ صفحه 29]



عمر حضرت مهدي (ع) جهل محض مي باشد. [10] روي اين بيان از نظر علمي، عمر طولاني هيچ استبعادي ندارد و هر موجود زنده در تحت شرائط خاصي، مي تواند از عمر بسيار طولاني برخوردار باشد. اينک به بينيم آيا در بستر تاريخ موجوداتي بوده و هستند که از عمر طولاني برخوردار باشند يا فقط تئوري و نظريه است؟ خوشبختانه بررسي تاريخ ما را با صدها نمونه از دراز عمران در گذشته و حال آشنا مي کند که هر گونه شک و ابهام را از بين مي برد و اثبات مي کند که عمر طولاني نه تنها محال نيست بلکه در جهان طبيعت صدها و هزارها نمونه زنده هم دارد که در اينجا به تعدادي از دراز عمران تاريخ در عالم گياهان و حيوانات و انسان اشاره مي کنيم: