در سوم اوت 1959 در شهر مونترال کانادا، دکتر



[ صفحه 22]



هانس سيلي يک بافت سلولي حيواني را براي گروهي از خبر گزاران نشان داد و ادعا کرد که اين بافت سلولي حيواني در حرکت است و هرگز نمي ميرد. پزشک مزبور ادعا کرد اگر بافت سلولي انسان را نيز بهمان صورت در آورند انسان خواهد توانست هزار سال عمر کند. [1] دکتر هنري اسميس مي نويسد: اگر نسجي از بدن يک فرد محتضر را جدا کنيم و آن را در محيط مناسبي پرورش دهيم، اين نسج براي هميشه به زندگي خود ادامه خواهد داد. [2] مجله المقتطف در ضمن يک مقاله بسيار محققانه مي نويسد: دانشمنداني که تخصص آنها در زيست شناسي مورد اعتماد است مي گويند: همه بافتهاي جسم يک انسان تا بي نهايت قابليت بقا دارد و اگر عواملي رشته عمر او را قطع نکند او مي تواند هزاران سال زنده بماند. اين نظر صرف پندار نيست بلکه نتيجه آزمايشهاي فراواني است که انجام يافته است. [3] پروفسور اتينگر نتيجه مي گيرد که: انسان در طول شش هزار سال آموخته است که بايد پذيراي حقيقت اجتناب ناپذير مرگ باشد. نسل جوان روزي به اين واقعيت خواهد رسيد که بايد مسئله فنا ناپذيري بشر و جاوداني بودن زندگي را، همان گونه که مردم امروزي مسافرتهاي



[ صفحه 23]



فضائي را پذيرفته اند، بپذيرد. [4] .



[ صفحه 25]