يکي ديگر از مسائلي که مي تواند الهام بخش پژوهشگران زيست شناس باشد و آنها را در کشف راز طول عمر ياري دهد مسئله هيبرنيت يا زمستان خوابي است. بسياري از حيوانات خون گرم با فرا رسيدن فصل سرما به مناطق گرمسير کوچ مي کنند و برخي از خرسها، خزندگان، دوزيستان، پروانه ها، خفاشها، سنجابها، و حلزونها در حفره اي به خواب زمستاني فرو مي روند. خواب زمستاني شبيه مردن است و تقريبا تمام فعاليتهاي



[ صفحه 84]



حياتي در خواب زمستاني متوقف مي گردد. [1] اگر وزغي را که در زمستان خوابي است از جايش بيرون بياورند بنظر مي رسد که مرده است. در ششهايش هوا نيست و ضربان قلبش چندان ضعيف است که نمي توان به آن پي برد. [2] ضربان قلب سنجاب زميني در زمستان خوابي به 7 الي 10 مرتبه در دقيقه مي رسد، در صورتي که معمولا 300 مرتبه در دقيقه بايد بزند. مطالعه زمستان خوابي از اين جهت قابل توجه است که شايد بدان وسيله راز طول عمر کشف گردد و انسان را به طول عمر نائل گرداند. [3] .