با گشوده شدن راه آسمانها به روي انسان و آغاز سفرهاي فضائي، مسئله طول عمر بصورت جدي تري مورد توجه قرار گرفت زيرا اگر قرار باشد در اين مسافرتها از محدوده منظومه شمسي خارج شده سري به جهانهاي دوردست بزنيم، با سفينه هاي فضائي کنوني هزاران سال وقت مي خواهد و اگر بخواهيم از کهکشانهاي مجاور و ديوار به ديوار خود بازديد به عمل آوريم، عمر ميليوني لازمست، از اين رهگذر برخي از دانشمندان به فکر شکل جديدي از افزايش طول عمر افتادند و آن سيستم انجماد است. اين موضوعه نخستين بار با مشاهده بعضي از موجودات زنده اي که در حال انجماد طبيعي خود را حفظ کرده بودند کشف شد. چندي پيش در لابلاي يخ هاي قطبي، ماهي منجمدي را پيدا کردند که وضع طبقات يخ نشان مي داد که مربوط به 5000 سال پيش است. ابتدا گمان کردند ماهي مرده است. اما هنگامي که ان را در آب ملايم قرار دادند شروع به حرکت کرد، معلوم شد که او در اين 5000 سال زنده بوده، اما با شعله بسيار کمرنگي از حيات. از اينجا به فکر افتادند که اين روش را درباره انسان نيز به کار ببرند. مثلا سرنشين يک سفيه فضائي را که به نقطه دوردستي مي فرستند در کابين سفينه به حالت انجماد درآورند و پس از صدها يا هزاران سال، هنگامي که به مقصد مي رسد، با يک سيستم خود کار بدن او تدريجا بحال عادي بازگردد. و بدينگونه مشکل طول عمر در سفرهاي فضائي حل شود.



[ صفحه 49]



و برخي از پزشگان در صدد هستند که اين سيستم را در مورد بيماراني که هنوز درمان بيماري آنها کشف نشده است بکار ببرند و اين بيماران بوسيله انجماد، يکي دو قرن در خواب عميقي فرو بروند، تا پس از کشف درمان آنها، به حال عادي برگشته معالجه شوند. [1] .

20 سال پيش اين رويا به حقيقت پيوست و مطبوعات جهان خبر کودک پنج ساله نروژي را منتشر کردند که معالجه انجماد در حق او به مورد اجرا گذاشته شده و او نجات يافته است. اتينگر يکي از پيشروان دانش کريونيک خبر آن را تحت عنوان انسان جاوداني است منتشر کرد. [2] سپس در ژانويه 1967 بدن انساني را که در حال احتضار بود با دماي زير صفر و با وسائل ويژه به روش دانش کريونيک منجمد کردند تا در آينده اي نه چندان دور او را به زندگي بازگردانند. پروفسور لاورنس جنسون مي گويد: اين برنامه ژرفاترين انقلابي است که در تاريخ انساني صورت مي گيرد. [3] .

دکتر باري کومونور استاد دانشگاه لوس آنجلس، اميدوار است که بوسيله برودت بيماران غير قابل معالجه را در محفظه مخصوصي قرار دهند، تا پيشرفتهاي علمي معالجه آنها را امکان پذير سازد. دکتر هارولد مريمن رئيس انستيتوي تحقيقات پزشکي



[ صفحه 50]



آمريکا معتقد است که 197 درجه زير صفر را مي توان حيات جاوداني ناميد. [4] .

پيشروان اين دانش مي گويند: بايد دماي بدن انسان را به 196 درجه زير صفر (سانتي گراد) رساند که در اين حالت جسد را مي توان تا هزاران سال در وضع اطمينان بخشي نگاهداري نمود. [5] براي اطلاع بيشتر از سيستم انجماد، سلسله مقالات: رابرت نيلسون را تحت عنوان منجمد ساختن بدن انسان به خاطر عمر طولاني، در مجله پر ارج دانشمند مطالعه فرمائيد. [6] .