و هم شيخ مفيد در کتاب ارشاد مينويسد: سيد مرتضي رضي الله عنه در پاسخ مسائلي که از شهر ري از وي پرسيده اند، از جمله درباره رجعت که سوال کرده بودند: عده قليلي از شيعيان عقيده دارند که رجعت يعني بازگشت دولت آل محمد در زمان قائم عليه السلام نه رجوع بدنهاي آنها، چنين فرموده است: عقيده شيعه اماميه درباره رجعت آنستکه خداوند متعال در موقع ظهور امام زمان مهدي عليه السلام مردمي از شيعيان آن حضرت را که قبلا مرده بودند، بدنيا بر ميگرداند. تا بثواب ياري او و مساعدت وي و مشاهده دولت آن حضرت فائز گردند. همچنين مردمي از دشمنان آن حضرت را نيز زنده ميگرداند، تا از آنها انتقام گيرد. و آنها نيز از مشاهده ظهور حق و بالا گرفتن دين پيروان حق، زجر بکشند. دليل بر اثبات رجعت اينست که: هيچ عاقلي ترديد ندارد، که خداوند قدرت بر زنده گردانيدن مردمي در پايان روزگار، دارد. و اين معني في نفسه محال نيست. پس



[ صفحه 1233]



وقتي ثابت شد که رجعت عقلا جايز و از حيز قدرت خداوند خارج نيست، راه اثبات آن باين است که ميگوئيم علماي شيعه اجماع دارند که اين معني واقع ميشود، و ما در کتب خود ثابت نموده ايم که اجماع علماي شيعه حجت است. زيرا حاکي از وجود قول امام عليه السلام.